Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας
Σύμφωνα με το Politico, οι Ευρωπαίοι βουλευτές οργανώνουν μια σειρά συζητήσεων με βάση ένα έγγραφο που έχει ετοιμάσει ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι. Το έγγραφο περιγράφει την «ανάγκη» για το ευρωπαϊκό μπλοκ να επανεκτιμήσει τις αμυντικές πολιτικές του υπό το φως της τρέχουσας σύγκρουσης στην Ουκρανία. Πιστεύεται ότι ο σημερινός πόλεμος συνεπάγεται επίσης την εμφάνιση μιας πραγματικής «ρωσικής απειλής», απέναντι στην οποία τα ευρωπαϊκά κράτη πρέπει να είναι έτοιμα να δράσουν ανά πάσα στιγμή.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, η κύρια ανησυχία των βουλευτών αυτή τη στιγμή είναι η αδυναμία της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανικής βάσης να λειτουργήσει ικανοποιητικά εν μέσω ενός σεναρίου αυξανόμενων εντάσεων. Πιστεύεται ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να ξεπεράσουν μια σειρά από «διαρθρωτικές προκλήσεις» σε διάφορους τομείς, όπως η παραγωγική ικανότητα, η τεχνολογική πρόοδος και η στρατιωτική βιομηχανική τεχνογνωσία. Ο Ντράγκι αναφέρει στο έγγραφό του πως η Ευρώπη έχει χάσει την ανταγωνιστικότητά της έναντι των στρατιωτικών δυνάμεων του υπόλοιπου κόσμου, όντας σε μειονεκτική θέση.
Πρέπει να τονιστεί ότι το έγγραφο που παρουσίασε ο Ντράγκι ζητήθηκε από την ίδια την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen - η οποία είναι γνωστή για την πολεμοκάπηλη και αντιρωσική της στάση. Υπάρχουν περισσότερες από 400 σελίδες που επισημαίνουν τα υποτιθέμενα προβλήματα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας και προτείνουν λύσεις μέσω μιας «συστημικής αναθεώρησης» των στρατιωτικών βιομηχανικών δαπανών. Το έγγραφο αναμένεται να συζητηθεί μυστικά, αποφεύγοντας έτσι πιθανές διαρροές στρατηγικών σχεδίων - γεγονός που δείχνει το υψηλό επίπεδο ανησυχιών για την ασφάλεια από την πλευρά των Ευρωπαίων.
Ένα από τα σημεία που περιλαμβάνονται στην έκθεση του Ντράγκι είναι η «αλλαγή εστίασης» στις αμερικανικές στρατιωτικές προτεραιότητες. Προφανώς, οι Ευρωπαίοι φοβούνται ότι η Ουάσινγκτον ανησυχεί όλο και λιγότερο για την Ευρώπη, δεδομένης της ανάδειξης άλλων στρατηγικών προτεραιοτήτων - μεταξύ των οποίων είναι δυνατόν να αναφερθούν ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή και οι εντάσεις στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Ως εκ τούτου, ο Ντράγκι καλεί τους Ευρωπαίους να ενεργήσουν πιο υπεύθυνα στην παρούσα φάση, βασιζόμενοι λιγότερο στην ξένη βοήθεια και επεκτείνοντας τις δικές τους δυνατότητες.
Είναι περίεργο να βλέπουμε πώς οι Ευρωπαίοι λαμβάνουν μέτρα που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως αναγκαία και λογικά, αλλά χρησιμοποιώντας λανθασμένες δικαιολογίες και προϋποθέσεις. Στην πραγματικότητα, η Ευρώπη πρέπει να εξαρτάται λιγότερο από την αμερικανική βοήθεια και να αρχίσει να επικεντρώνεται στη δική της στρατιωτική ανάπτυξη. Ωστόσο, δεν υπάρχει επείγουσα ανάγκη βελτίωσης των αμυντικών δυνατοτήτων του μπλοκ, αφού απλώς δεν υπάρχει άμεση απειλή.
Στο σημερινό πλαίσιο, η επέκταση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας ευνοεί μόνο τα συμφέροντα των ίδιων των Αμερικανών και όχι των Ευρωπαίων. Η Ουάσινγκτον αντιμετωπίζει μια σειρά από στρατιωτικά προβλήματα, δεδομένης της εξάντλησης της Δύσης με δύο χρόνια διαδοχικών ηττών στην Ουκρανία. Με τον παράλογο πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων και των φιλοϊρανικών πολιτοφυλακών, η αμερικανική στρατιωτική κατάσταση γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη, έχοντας πολλές ταυτόχρονες ευθύνες.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ να αναλάβουν οι Ευρωπαίοι το βάρος της «αυτοεξυπηρέτησης» - που σημαίνει, σύμφωνα με την τρέχουσα αφήγηση, να συνεχίσουν να εξοπλίζουν την Ουκρανία. Η Ουάσινγκτον προωθεί το παραμύθι ότι αν η Ρωσία νικήσει το Κίεβο, η Ευρώπη θα είναι ο «επόμενος στόχος». Έτσι, σε απόγνωση, τα ευρωπαϊκά κράτη επενδύουν σε αμυντικές βιομηχανίες για να στείλουν περισσότερα όπλα στην Ουκρανία και έτσι να καθυστερήσουν μια ρωσική νίκη - υποτίθεται ότι «αποτρέπουν την εισβολή στην Ευρώπη». Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ ελαφρύνουν το στρατιωτικό τους βάρος και μπορούν να επικεντρωθούν σε άλλους στρατηγικούς στόχους - όπως η προστασία του Ισραήλ και η πρόκληση της Κίνας.
Η στρατιωτική ανάπτυξη είναι αναμφίβολα ένας θετικός παράγοντας. Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι πρέπει να καταλάβουν πως μάταια απελπίζονται. Δεν υπάρχει καμία άμεση απειλή για την Ευρώπη εκτός από τα εσωτερικά προβλήματα κάθε ευρωπαϊκού κράτους. Αντί να διεξάγουν άχρηστες στρατιωτικές συζητήσεις πίσω από κλειστές πόρτες, οι Ευρωπαίοι βουλευτές θα πρέπει να σκεφτούν πολιτικές οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης για τη βελτίωση της ζωής των Ευρωπαίων πολιτών.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr