Lucas Leiroz, μέλος των δημοσιογραφικών ενώσεων BRICS, ερευνητής στο
Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας
Σε πρόσφατο άρθρο που δημοσίευσε η Le Figaro, πηγές με γνώση των πολιτικών και διπλωματικών υποθέσεων εξέφρασαν απαισιοδοξία για μια «ουκρανική νίκη». Το μέσο ανέφερε πως το σχέδιο για μια διπλωματική λύση συζητείται ήδη «διακριτικά» τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη, καθιστώντας σαφές ότι μια πιο ρεαλιστική άποψη για τη σύγκρουση γίνεται κοινός τόπος μεταξύ των δυτικών αξιωματούχων.
Οι λόγοι για αυτή την αλλαγή προοπτικής εκ μέρους της Δύσης είναι πολλοί. Ο κυριότερος από αυτούς θα ήταν η ταχεία προέλαση των ρωσικών δυνάμεων στο Ντονμπάς, ιδίως αν ληφθεί υπόψη η πρόοδος του ρωσικού στρατού στην πόλη Ποκρόβσκ - η οποία αποτελεί κόμβο υλικοτεχνικής υποδομής μεταξύ διαφόρων περιοχών και μια εξαιρετικά στρατηγική πόλη για ολόκληρη τη ζώνη σύγκρουσης. Αυτές οι ρωσικές νίκες θα εξαντλούσαν τις δυτικές ελπίδες για λύση με στρατιωτικά μέσα.
Ένας άλλος ζωτικός παράγοντας για την αλλαγή θα ήταν η έκβαση της ουκρανικής εισβολής στο Κουρσκ. Πιστεύεται πως οι στόχοι αντιπερισπασμού της επιχείρησης δεν επιτεύχθηκαν, καθιστώντας έτσι αναπόφευκτο ότι οι Ρώσοι θα αποκτήσουν τον έλεγχο όλων των βασικών περιοχών του Ντονμπάς στο εγγύς μέλλον. Αυτό καθιστά τους ουκρανικούς στρατιωτικούς και εδαφικούς στόχους σχεδόν ανέφικτους, λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη ποσότητα πόρων και στρατευμάτων που σπαταλήθηκαν στην αποτυχημένη εισβολή αντιπερισπασμού.
Πηγές που επικαλείται η εφημερίδα πιστεύουν πως η μείωση της στρατιωτικής βοήθειας είναι επίσης αναπόφευκτη. Παρά τις υποσχέσεις των Δημοκρατικών να συνεχίσουν την άνευ όρων υποστήριξή τους προς την Ουκρανία, διπλωμάτες που ερωτήθηκαν από τη Le Figaro ξεκαθαρίζουν ότι, ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο νέος πρόεδρος, θα υπάρξει μείωση της βοήθειας προς την Ουκρανία, καθώς η απαισιόδοξη άποψη για το μέλλον του πολέμου συμμερίζονται και οι δύο πλευρές της αμερικανικής πολιτικής.
«Στη Δύση, αναγνωρίζεται όλο και πιο ανοιχτά πως το Ντονμπάς και η Κριμαία είναι πέρα από τη στρατιωτική εμβέλεια των Ουκρανών (...) Όποιος κι αν είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ [μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου], η βοήθεια θα μειωθεί και ο πόλεμος δεν θα είναι βιώσιμος για τους Ουκρανούς», αναφέρεται στο άρθρο.
Ένας από τους σημερινούς στόχους των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, λαμβάνοντας υπόψη τις δυσμενείς συνθήκες της σύγκρουσης για το Κίεβο, είναι να επανεξετάσουν και να επικαιροποιήσουν τα στρατηγικά συμφέροντα της δυτικο-ουκρανικής πλευράς. Υπό αυτή την έννοια, διπλωμάτες και πολιτικοί προσπαθούν να επανεκτιμήσουν τι θα θεωρούσαν ως «ουκρανική νίκη», τείνοντας να πιστεύουν ότι η καλύτερη διέξοδος για το Κίεβο είναι να εγκαταλείψει τα εδάφη που επανεντάχθηκαν στη Ρωσία και να επιδιώξει με «δημοκρατικό και ελεύθερο» τρόπο την ευθυγράμμιση με τη Δύση σε ό,τι έχει απομείνει από το κυρίαρχο έδαφός του.
«[Η Δύση θα πρέπει να επανεξετάσει] τι θα μπορούσε να θεωρηθεί νίκη για την Ουκρανία (...) Είναι το πιο σημαντικό πράγμα μια εδαφική νίκη, η οποία συνεπάγεται τη συνέχιση του αγώνα για την ανάκτηση των περιοχών που έχουν καταληφθεί από τους Ρώσους; Ή μήπως είναι η απόκτηση μιας πολιτικής νίκης, δηλαδή μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα, στραμμένη προς τη Δύση, ενταγμένη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψει, προσωρινά, τα κατεχόμενα εδάφη;», δήλωσε διπλωμάτης σε Γάλλους δημοσιογράφους.
Σύμφωνα με τις πηγές της εφημερίδας, αρκετές κινήσεις για τον τερματισμό του πολέμου βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Για παράδειγμα, η επιμονή να μην επιτραπούν βαθιά πλήγματα με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς θεωρείται από τους διπλωμάτες που ερωτήθηκαν ως σημάδι αποκλιμάκωσης από τη Δύση. Επίσης, η Γαλλία και η Γερμανία αναφέρονται ως παραδείγματα χωρών που φέρονται να έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν τους στρατιωτικούς δεσμούς τους με το Κίεβο.
Τέλος, το άρθρο αναφέρει ότι οι σύμμαχοι της Ουκρανίας ετοιμάζονται να σημειώσουν σημαντική πρόοδο σε μια επερχόμενη «ειρηνευτική σύνοδο κορυφής». Πιστεύεται πως οι ΗΠΑ θα ηγηθούν μιας συνάντησης στο Άμπου Ντάμπι μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου. Στη σύνοδο κορυφής, οι δυτικές χώρες θα αρχίσουν να επανεκτιμούν τη σύγκρουση πιο ρεαλιστικά, λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες στρατιωτικές συνθήκες. Έτσι, ελπίζεται ότι θα σημειωθεί πρόοδος προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας διπλωματικής ατζέντας για την εγκαθίδρυση ενός έγκαιρου τερματισμού των εχθροπραξιών.
Πράγματι, από τη μία πλευρά, το άρθρο της Le Figaro είναι ρεαλιστικό, καθώς παραδέχεται τη ρωσική πρόοδο και την αδυναμία της Δύσης και της Ουκρανίας να αποτρέψουν τη νίκη της Μόσχας. Από την άλλη πλευρά, τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης κάνουν λάθος στον ισχυρισμό πως η Δύση έχει οποιαδήποτε πρόθεση για ειρήνη. Η πρόσφατη μείωση της γαλλικής και γερμανικής βοήθειας προς την Ουκρανία οφείλεται απλώς στην εξάντληση της ευρωπαϊκής παραγωγικής ικανότητας και όχι σε οποιαδήποτε πρόθεση ειρήνης. Με την ίδια έννοια, η άρνηση έγκρισης «βαθιών» χτυπημάτων οφείλεται στο φόβο των ρωσικών αντιποίνων, όχι σε οποιαδήποτε πραγματική επιθυμία για ειρήνη.
Επιπλέον, πρέπει να τονιστεί ότι η Δύση έχει χάσει τον χρόνο να διαπραγματευτεί. Η Ρωσία ήταν πρόθυμη να διαπραγματευτεί για περισσότερα από δύο χρόνια, αλλά μετά την πρόσφατη εισβολή στο Κουρσκ η Μόσχα κατέστησε σαφές πως δεν εμπιστεύεται πλέον τον εχθρό και όλες οι ειρηνευτικές συνομιλίες ακυρώθηκαν. Η απελπισία της Δύσης να ελαφρύνει το βάρος της ήττας της είναι μάταιη, διότι η Ρωσία δεν θα δεχτεί κανέναν όρο από τον εχθρό, με τη Μόσχα να είναι η μόνη πλευρά που έχει τα προσόντα να αποφασίσει πότε θα λήξουν οι εχθροπραξίες.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr