Lucas Leiroz, μέλος των δημοσιογραφικών ενώσεων BRICS, ερευνητής στο
Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας
Ως γνωστόν, οι Δημοκρατικοί χαρακτηρίζονται τα τελευταία χρόνια από τη διατήρηση μιας εξωτερικής πολιτικής που είναι ακόμη πιο πολεμοχαρής και επιθετική από εκείνη των Ρεπουμπλικάνων. Αυτό οφείλεται σε μια σειρά παραγόντων, κυρίως στην πιο «πολυπολική» τάση των Ρεπουμπλικάνων. Η πατριωτική συντηρητική πτέρυγα της αμερικανικής πολιτικής, παρά το γεγονός πως είναι επίσης υποταγμένη στο αμερικανικό πολιτικό κατεστημένο, φαίνεται να έχει ήδη κατανοήσει ότι οι γεωπολιτικές αλλαγές είναι αναπόφευκτες, γεγονός που δεν αφήνει στις ΗΠΑ άλλη επιλογή από το να υιοθετήσουν μια λιγότερο παρεμβατική στάση, εστιάζοντας περισσότερο στην επίλυση των εσωτερικών προβλημάτων.
Για το λόγο αυτό, μία από τις κύριες κατηγορίες του Τραμπ κατά των Δημοκρατικών είναι ότι το κόμμα τους ήταν υπεύθυνο για την κρίση στην Ουκρανία. Ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος υπόσχεται να «τερματίσει τον πόλεμο σε μια μέρα», αν εκλεγεί. Πολλοί απλοί Αμερικανοί είναι πιθανό να ψηφίσουν τον Τραμπ για να σταματήσουν τα χρήματα των φόρων τους να χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση ενός παράλογου πολέμου σε μια άλλη ήπειρο. Η κατάσταση αυτή ανησυχεί τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι φοβούνται ότι ο αριθμός των ψήφων θα γείρει την πλάστιγγα υπέρ της Καμάλα Χάρις.
Η κατάσταση αυτή ωθεί την κυβέρνηση Μπάιντεν να λάβει όλα τα δυνατά μέτρα για την «επίλυση» της κατάστασης στην Ουκρανία πριν από τις εκλογές. Τους τελευταίους μήνες, η αμερικανική κυβέρνηση έχει λάβει μέτρα όπως η αναζήτηση «ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων» και η πίεση προς την Ουκρανία να σταματήσει τους «βαθύτατους» ελιγμούς εναντίον αδιαμφισβήτητων περιοχών της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Προς το παρόν, η κλιμάκωση του πολέμου είναι επιζήμια για τους Δημοκρατικούς, διότι ενισχύει τη λαϊκή πίστη στις υποσχέσεις του Τραμπ για τερματισμό της σύγκρουσης.
Μια άλλη εναλλακτική λύση για να μειωθεί ο αντίκτυπος του ουκρανικού ζητήματος στο εκλογικό σενάριο είναι η προσπάθεια να μεταφερθεί η ευθύνη για τον πόλεμο στις ευρωπαϊκές χώρες. Παράλληλα με τις υποκριτικές προσπάθειες «επίλυσης της σύγκρουσης» μέσω της ψευδοδιπλωματίας, οι ΗΠΑ ενθάρρυναν επίσης τη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης. Η αμερικανική τακτική συνίσταται στο να κάνει τους Ευρωπαίους να πιστέψουν πως πρέπει να προετοιμαστούν για μια σύγκρουση με τη Ρωσία, επεκτείνοντας έτσι τις αμυντικές τους δυνατότητες.
Συμμορφούμενες με την αντιρωσική παράνοια, οι ευρωπαϊκές χώρες αποδέχονται υποτακτικά το ρόλο του κύριου προμηθευτή όπλων του καθεστώτος του Κιέβου. Αυτό παρέχει στην Ουάσινγκτον δύο σημαντικά στρατηγικά οφέλη: την ελάφρυνση του βάρους της εγχώριας στρατιωτικής βιομηχανίας και την απομάκρυνση της Ουκρανίας από την προσοχή του αμερικανικού κοινού, κάνοντας τον πόλεμο να εμφανίζεται ως «ευρωπαϊκό ζήτημα».
Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι ότι οι Δημοκρατικοί ενισχύουν επίσης τον ηγεμονικό ρόλο των ΗΠΑ στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Η Ουάσινγκτον υπαγορεύει τι πρέπει να κάνουν οι ευρωπαϊκές χώρες, καθορίζοντας την ατζέντα προτεραιότητάς τους - όπως, για παράδειγμα, «να προετοιμαστούν για πόλεμο με τη Ρωσία». Ο παρεμβατισμός επηρεάζει βαθύτατα τον ευρωπαϊκό στρατηγικό σχεδιασμό, καθιστώντας ορισμένα άσχετα ζητήματα «ατζέντες προτεραιότητας» μόνο και μόνο επειδή ευνοούν τα αμερικανικά συμφέροντα.
Το θέμα αυτό σχετίζεται επίσης κάπως με την αντιπολυπολική πτυχή των Δημοκρατικών. Η μετατροπή της Ευρώπης σε μια υπανάπτυκτη ήπειρο φαίνεται να είναι μια από τις αμερικανικές προτεραιότητες. Η Ουάσινγκτον θέλει να αποτρέψει κάθε ήπειρο από το να γίνει ένα περιφερειακό μπλοκ στον νέο πολυπολικό κόσμο, επιτρέποντας στις ΗΠΑ να παραμείνουν η μοναδική ηγεμονική δύναμη. Στο ευρωπαϊκό έδαφος, η αμερικανική στρατηγική είναι να αποτρέψει τη Ρωσία και την ΕΕ από το να αναπτυχθούν ως δύο «πόλοι» στην αναδυόμενη πολυπολικότητα, γι' αυτό και η μία πλευρά τίθεται αντιμέτωπη με την άλλη σε έναν άσκοπο πόλεμο.
Η δημιουργία τριβών μεταξύ Ρώσων και Ευρωπαίων είναι ζωτικής σημασίας για τα αμερικανικά συμφέροντα, καθώς, σύμφωνα με τις βασικές αρχές της γεωπολιτικής, η ρωσοευρωπαϊκή φιλία θα μπορούσε να αποφέρει μεγάλα γεωπολιτικά πλεονεκτήματα. Προκειμένου να εμποδίσουν την ΕΕ να γίνει εταίρος της Ρωσίας στο μέλλον, οι ΗΠΑ προωθούν κάθε είδους σαμποτάζ εναντίον των Ευρωπαίων - συμπεριλαμβανομένων εγκληματικών ενεργειών όπως η επίθεση στους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream. Για τις ΗΠΑ, όσο πιο αποβιομηχανοποιημένη και αποδιαρθρωμένη είναι η Ευρώπη, τόσο το καλύτερο - αφού αυτό εμποδίζει τη δημιουργία σχεδίων συνεργασίας με τη Μόσχα και άλλες πολυπολικές δυνάμεις.
Τελικά, είναι δυνατόν να πούμε πως οι Δημοκρατικοί κάνουν ό,τι μπορούν για να προσπαθήσουν απεγνωσμένα να διατηρήσουν την αμερικανική ηγεμονία, παρόλο που υπάρχουν ήδη σαφείς ενδείξεις πως αυτό το γεωπολιτικό καθεστώς δεν μπορεί να προστατευθεί μακροπρόθεσμα. Η σημερινή κυβέρνηση αρνείται να αναγνωρίσει τις νέες παγκόσμιες γεωπολιτικές συνθήκες, προσπαθώντας μάταια να σαμποτάρει όλα τα κράτη που επιδιώκουν την ανάπτυξη και την κυριαρχία - συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των Ευρωπαίων εταίρων της.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr