 |
| φωτο πρακτορείο Ανατολή |
Σε συνέντευξή της στις 3 Σεπτεμβρίου, η πρώην υφυπουργός Εξωτερικών για Πολιτικές Υποθέσεις Victoria Nuland έδωσε βάση στις αναφορές ότι οι δυτικές δυνάμεις πίεσαν το Κίεβο να απορρίψει μια συμφωνία κατά τη διάρκεια της ειρηνευτικής διαδικασίας Ουκρανίας-Ρωσίας τον Απρίλιο του 2022, η οποία θα τερμάτιζε τη ρωσική εισβολή.
Aaron Sobczak - responsiblestatecraft.org / Παρουσίαση Freepen.gr
«Σχετικά αργά στο παιχνίδι οι Ουκρανοί άρχισαν να ζητούν συμβουλές για το πού θα πήγαινε αυτό το πράγμα και έγινε σαφές σε εμάς, σαφές στους Βρετανούς, σαφές σε άλλους ότι ο κύριος όρος του (Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ) Πούτιν ήταν θαμμένος σε ένα παράρτημα αυτού του εγγράφου που επεξεργάζονταν», δήλωσε η Νούλαντ, επισημαίνοντας την απαίτηση να υπόκεινται οι στρατιωτικοί της Ουκρανίας σε σκληρά όρια προσωπικού και οπλισμού.
Οι ισχυρισμοί της μπορούν να προστεθούν σε μια σειρά σχολίων που έχουν γίνει από πλήθος αξιωματούχων και διπλωματών που έχουν προβεί σε παρόμοιους ισχυρισμούς. Σύμφωνα με ένα άρθρο του Foreign Affairs από τον Οκτώβριο του 2022, πολλοί πρώην ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ δήλωσαν ότι «οι Ρώσοι και Ουκρανοί διαπραγματευτές φαίνεται να έχουν συμφωνήσει προσωρινά στα περιγράμματα μιας ενδιάμεσης διευθέτησης με διαπραγμάτευση: Η Ρωσία θα υποχωρούσε στη θέση της στις 23 Φεβρουαρίου, όταν ήλεγχε μέρος της περιοχής Ντονμπάς και ολόκληρη την Κριμαία, και σε αντάλλαγμα, η Ουκρανία θα υποσχόταν να μην επιδιώξει την ένταξη στο ΝΑΤΟ και αντ' αυτού να λάβει εγγυήσεις ασφαλείας από μια σειρά χωρών». Αυτό ενισχύει την ιδέα πως μια λειτουργική λύση ήταν παρούσα στην Κωνσταντινούπολη.
Ο πρώην Ισραηλινός πρωθυπουργός Ναφτάλι Μπένετ διαδραμάτισε μεγάλο ρόλο στις εν λόγω διαπραγματεύσεις του Απριλίου 2022. Σε συνέντευξή του, υποστήριξε επίσης ότι η Ρωσία και η Ουκρανία ήταν πρόθυμες να κάνουν σημαντικές παραχωρήσεις και να τερματίσουν τη σύγκρουση, μέχρι που η πίεση του τότε πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου Μπόρις Τζόνσον έπεισε τον Ζελένσκι να υποχωρήσει από μια τέτοια συμφωνία. Ο Davyd Arakhamia, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ουκρανίας στις συνομιλίες, προέβη σε παρόμοιο ισχυρισμό. «Ήλπιζαν σχεδόν μέχρι τέλους να μας πιέσουν να υπογράψουμε ένα τέτοιο έγγραφο και να αποδεχτούμε την ουδετερότητα. Ήταν μια μεγάλη συμφωνία γι' αυτούς», δήλωσε το Νοέμβριο του 2023, αναφερόμενος στους Ρώσους. «Ήταν έτοιμοι να τερματίσουν τον πόλεμο αν εμείς, όπως κάποτε η Φινλανδία, αποδεχόμασταν την ουδετερότητα και δεσμευόμασταν να μην ενταχθούμε στο ΝΑΤΟ. Στην πραγματικότητα, αυτό ήταν το κύριο σημείο. Όλα τα υπόλοιπα είναι κοσμητικές και πολιτικές 'προσθήκες'».
Τα σχόλια της Νούλαντ παρέχουν πρόσθετη προοπτική για το πώς σκεφτόταν η Ουάσινγκτον για την κατάσταση. «Ο κόσμος μέσα στην Ουκρανία και ο κόσμος έξω από την Ουκρανία άρχισε να θέτει ερωτήματα σχετικά με το αν αυτή ήταν μια καλή συμφωνία και σε εκείνο το σημείο ήταν που κατέρρευσε», είπε.
Δεν είναι σαφές σε αυτό το σημείο ποιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι «εκτός Ουκρανίας» στους οποίους αναφέρεται η Νούλαντ και πόση άμεση εξουσία είχαν στην κατάσταση.
Πράγματι, σύμφωνα με τον Μαρκ Επίσκοπο, ερευνητή Ευρασίας στο Ινστιτούτο Quincy, «ο βαθμός στον οποίο αυτές οι δυτικές επιφυλάξεις ήταν καθοριστικές στο βαθμό που αποτελούσαν ένα σκληρό βέτο στις ειρηνευτικές συνομιλίες είναι ένα πιο δύσκολο ερώτημα. Μπορεί κανείς εύλογα να υποθέσει ότι η Ουκρανία θα δυσκολευόταν να υπογράψει μια συμφωνία που δεν θα είχε τουλάχιστον σιωπηρή υποστήριξη από τις δυτικές χώρες στις οποίες στηρίζεται σε συντριπτικό βαθμό».
Και πρόσθεσε: «Τα σχόλια της Βικτόρια Νούλαντ προσδίδουν περαιτέρω αξιοπιστία στην άποψη πως μια διευθέτηση μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας ήταν στο τραπέζι της Κωνσταντινούπολης, ότι η Δύση έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση της ουκρανικής σκέψης σχετικά με την επιθυμητή συνέχιση των διαπραγματεύσεων και ότι οι δυτικοί ηγέτες προφανώς μετέφεραν την άποψη ότι επρόκειτο για μια κακή συμφωνία.