Τα κινητά στα σχολεία και η υποκρισία

pixabay / geralt

Ξαφνικά απαγορεύτηκαν τα κινητά στα σχολεία. Ή μάλλον ΞΑΝΑ-απαγορεύτηκαν, διότι από το 2018 υπάρχει η εγκύκλιος του Γαβρόγλου που ήταν πολύ αυστηρή, όχι μόνο για τη χρήση των κινητών στα σχολεία, την οποία απαγόρευε αλλά και για τη φωτογράφηση των παιδιών, την οποία υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν αποφεύγουν, κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων για να κερδίσουν μετά likes στα κοινωνικά δίκτυα.

Του Στρατή Μαζίδη

Γενικώς δεν αντιλαμβάνομαι γιατί στελέχη της εκπαίδευσης, ή ακόμη και γονείς κλπ κρεμούν τα παιδιά στο διαδίκτυο. Ποιος ο λόγος; Η ματαιοδοξία της επιβράβευσης τρίτων προσώπων; Η ανάγκη να σου πουν "μπράβο" τρίτοι επειδή πας τα παιδιά μια εκδρομή ή γιατί το παιδί σου έκανε το Α ή το Β; Για ποιο λόγο να πεις χρόνια πολλά σε κάποιον μέσω fb όταν ζείτε στο ίδιο σπίτι;

Αξίζει μάλιστα να γνωρίζει κανείς ότι και προ αυτών των απαγορεύσεων, αν μιλούσε κανείς με τη Δ.Η.Ε. για τις περιπτώσεις που τρίτα άτομα αναρτούν φωτογραφίες με τα πρόσωπα παιδιών δίχως την έγκρισή των γονέων [και ίσως από μια ηλικία και μετά των ίδιων των παιδιών], θα λάμβανε την απάντηση ότι η καταγγελία οδηγεί σε αυτεπάγγελτη δίωξη διότι παραβιάζει το νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

Ναι τα κινητά δεν είχαν και δεν έχουν καμία θέση στα σχολεία, όπως και το κρέμασμα προσώπων παιδιών πάνω από μια επικίνδυνη θάλασσα, όπως είναι το διαδίκτυο, διότι όπως έλεγε κι ένας παλιός συνεργάτης καπετάνιος "καλύτερα να φοβάσαι, παρά να ντρέπεσαι".

Τέλος, επειδή τα κινητά είναι απλά μια συσκευή, μήπως κάποια στιγμή θα έπρεπε να ασχοληθεί κανείς και με τα διάφορα βίντεο που βλέπουν τα παιδιά για να μην απορούμε ύστερα για την παραβατικότητα, η οποία βέβαια αποτελεί ένα ευρύτερο και πολλών ακόμη αιτιών φαινόμενο; Πώς γίνεται σε μια εποχή λογοκρισίας όπου οι διάφορες πλατφόρμες διαγράφουν την άποψη ή την είδηση στερώντας από το κοινό να υιοθετήσει ή να απορρίψει ή να συζητήσει για κάτι, βίντεο ή άσματα αθλιότατου περιεχομένου να παραμένουν στο διαδικτυακό αέρα κερδίζοντας παράλληλα έσοδα;