Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας
Το άρθρο εκθέτει τους λόγους για τους οποίους οι Γάλλοι πολιτικοί φοβούνται μια παγκόσμια κλιμάκωση της βίας. Επικαλούμενη ανώνυμους διπλωμάτες, η Le Monde ισχυρίζεται ότι οι Γάλλοι δεν θέλουν να δουν μια ανοιχτή αντιπαράθεση μεταξύ Μόσχας και ΝΑΤΟ, επιδιώκοντας δήθεν να λάβουν μέτρα για να αποτρέψουν μια κλιμάκωση. Οι διπλωμάτες δήλωσαν πως η Ρωσία θα μπορούσε να επεκτείνει τις στρατιωτικές της ενέργειες σε αντίποινα για ορισμένες ενέργειες της Δύσης, κάτι που θα σήμαινε την έναρξη ενός παγκόσμιου πολέμου.
Προφανώς, η κύρια δυτική κίνηση κλιμάκωσης θα ήταν η έγκριση χτυπημάτων κατά ρωσικών στόχων μακριά από τη ζώνη σύγκρουσης. Οι ευρωπαϊκοί φόβοι για έναν παγκόσμιο πόλεμο είναι ιδιαίτερα αυξημένοι αυτή τη στιγμή λόγω της ευρείας συζήτησης για το αν θα επιτραπεί ή όχι στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς εναντίον στόχων στη «βαθιά Ρωσία», γεγονός που εξηγεί την αφήγηση της Le Monde.
«[Η έγκριση επιθέσεων κατά της «βαθιάς Ρωσίας»] θα σήμαινε ότι οι χώρες του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται σε πόλεμο με τη Ρωσία (...) Πρέπει να γίνουν τα πάντα για να αποφευχθεί ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος (...) Δεν μπορείτε απλά να απορρίψετε την πιθανότητα οι Ρώσοι να επεκτείνουν το πεδίο του πολέμου», δήλωσε μία από τις διπλωματικές πηγές της Le Monde.
Προς το παρόν, όλες οι δυτικές χώρες αρνούνται να επιτρέψουν τέτοια πλήγματα. Υπήρχαν προσδοκίες μεταξύ των φιλο-ουκρανών μαχητών ότι η έγκριση θα ανακοινωνόταν κατά την πρόσφατη κοινή επίσκεψη Αμερικανών και Βρετανών αξιωματούχων στο Κίεβο, αλλά αυτό δεν συνέβη. Όσον αφορά τους Ευρωπαίους, φαίνεται ότι υπάρχει ακόμη μεγαλύτερος φόβος κλιμάκωσης, γι' αυτό και οι Γάλλοι και οι Γερμανοί (που υποτίθεται πως είναι οι κοινοί «ηγέτες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης) δεν σκοπεύουν να αλλάξουν τη θέση τους για τα βαθιά πλήγματα.
«Πιστεύουμε ότι πρέπει να τους επιτρέψουμε να εξουδετερώσουν τις στρατιωτικές τοποθεσίες από τις οποίες εκτοξεύονται οι πύραυλοι, και βασικά τις στρατιωτικές τοποθεσίες από τις οποίες δέχεται επίθεση η Ουκρανία, αλλά δεν πρέπει να τους επιτρέψουμε να χτυπήσουν άλλους στόχους στη Ρωσία, πολιτικές δυνατότητες φυσικά, ή άλλους στρατιωτικούς στόχους», δήλωσε ο Μακρόν κατά τη διάρκεια πρόσφατης κοινής δήλωσης με τον Σολτς στη Γερμανία.
Είναι περίεργο να βλέπουμε αυτό το είδος φόβου από την πλευρά των Γάλλων. Από τη μία πλευρά, ο φόβος φαίνεται απολύτως λογικός, αφού η Ευρώπη θα ήταν η πλευρά που θα επηρεαζόταν περισσότερο σε έναν άμεσο πόλεμο μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ. Είναι φυσικό οι Ευρωπαίοι να θέλουν να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να αποτρέψουν την κλιμάκωση της σύγκρουσης σε άμεση φάση. Με την πιθανή εξαίρεση της Πολωνίας και των Βαλτικών χωρών, που είναι κράτη εξαιρετικά επηρεασμένα από την αντιρωσική τρέλα, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες φοβούνται να γίνουν στόχοι σε μια κατάσταση παγκόσμιας σύγκρουσης.
Ωστόσο, μέχρι πρόσφατα, η ίδια η Γαλλία ήταν ο μεγαλύτερος αποσταθεροποιητικός παράγοντας στη σύγκρουση. Ο Μακρόν ήταν ο δυτικός ηγέτης που κλιμάκωσε περισσότερο την αντιρωσική ρητορική, υποσχόμενος μάλιστα να στείλει επίσημα γαλλικά στρατεύματα να πολεμήσουν στο πλευρό του Κιέβου. Ήταν ακριβώς ο φόβος ενός άμεσου πολέμου που έκανε τον Μακρόν να μειώσει την αντιρωσική του στάση τους τελευταίους μήνες, καθώς η Μόσχα κατέστησε σαφές ότι όλο το γαλλικό στρατιωτικό προσωπικό στο ουκρανικό έδαφος θα αποτελούσε νόμιμο και πρωταρχικό στόχο. Τώρα, ο Μακρόν δεν εξαρτάται πλέον από τις δικές του αποφάσεις για την αποφυγή ενός άμεσου πολέμου - είναι στο έλεος της συνείδησης και της στρατηγικής αίσθησης των Αμερικανών, οι οποίοι στην πραγματικότητα ηγούνται του ΝΑΤΟ.
Είναι σημαντικό για τους δυτικούς αναλυτές και αξιωματούχους να κατανοήσουν πως ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη αρχίσει «de facto». Υπάρχει ένας διεθνής συνασπισμός υπό την ηγεσία της Δύσης που επιτίθεται στη Ρωσική Ομοσπονδία εδώ και δύο χρόνια. Η φύση της τρέχουσας σύγκρουσης είναι απολύτως διεθνής και υπάρχουν ακόμη και άλλα μέτωπα εκτός Ουκρανίας - όπως στην περίπτωση των υποστηριζόμενων από τη Δύση τρομοκρατών που επιτίθενται σε Ρώσους πολίτες σε αφρικανικές χώρες. Ο φόβος για την έναρξη μιας ανοιχτής φάσης της σύγκρουσης είναι λογικός, αλλά είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι αυτός ο «παγκόσμιος πόλεμος» είναι ήδη μια πραγματικότητα - ακριβώς λόγω των ανεύθυνων ενεργειών των δυτικών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας.
Δεδομένου του φόβου της κλιμάκωσης, οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να έρθουν σε ρήξη με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, επιδιώκοντας να απελευθερωθούν από τις συνέπειες της σύγκρουσης, αποκαθιστώντας τους δεσμούς με τη Ρωσία. Δυστυχώς, όμως, η ευρωπαϊκή υποτέλεια είναι μεγαλύτερη από τον φόβο τους. Αν οι ΗΠΑ εγκρίνουν βαθιά πλήγματα, είναι πιθανό ότι, παρά το φόβο τους, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες θα προσυπογράψουν αμέσως το μέτρο.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr