 |
| Photo: Public domain |
Lorenzo Maria Pacini - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Η αποφασιστική συνάντηση, σε τέλειο καυκάσιο στυλ
Η συνάντηση μεταξύ Πούτιν και Αλίγιεφ στις 18 Αυγούστου πέρασε πολύ κάτω από το ραντάρ, αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια συνάντηση πολύ υψηλού επιπέδου κατά την οποία, μετά από χρόνια επίπονης εργασίας, τέθηκε ο τελευταίος λίθος για τη δομική ενίσχυση της οδού Βορρά-Νότου μεταξύ Ρωσίας και Ιράν.
Από τις δηλώσεις των δύο προέδρων προέκυψε ότι:
- Η Ρωσία προωθεί την πολύπλευρη και φιλική ανάπτυξη του Αζερμπαϊτζάν και των αμοιβαίων σχέσεων,
- η ρωσική και η αζέρικη κουλτούρα βρίσκονται σε συνεχή επαφή και ανταλλαγή, με ενίσχυση της λαϊκής διπλωματίας, των προγραμμάτων σπουδών και της ιστορικής αναζωογόνησης,
- Η συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών θα οδηγήσει σε νέες επίσημες συμφωνίες, με την υπογραφή διαφόρων εγγράφων, στον οικονομικό και... στρατηγικό τομέα!
Αυτό το τελευταίο σημείο είναι μείζονος σημασίας, διότι υποδηλώνει την κοινή επιθυμία να υφανθεί μια αμυντική ασπίδα στον διάδρομο Βορρά-Νότου και αποτελεί μέρος εκείνης της στρατηγικής εδραίωσης της Rimland, η οποία είναι θεμελιώδης για ολόκληρο το ευρασιατικό μπλοκ και, ευρύτερα, για έναν πολυπολικό κόσμο.
Φανταστείτε μόνο τη γεωγραφία αυτού που συμβαίνει: Η Ρωσία και το Ιράν κόβουν τον Καύκασο στη μέση, δημιουργώντας ένα φράγμα μεταξύ της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας Θάλασσας που αναγκάζει το δυτικό μέτωπο να υποχωρεί όλο και περισσότερο.
Αυτό είναι πιθανό να προκαλέσει (αυτές είναι κάποιες πιθανές προβλέψεις) μια σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα:
- Η Γεωργία θα τεθεί υπό τεράστια πολιτική και εμπορική πίεση. Είναι ήδη αντικείμενο συνεχούς αποσταθεροποίησης και απόπειρας έγχρωμων επαναστάσεων από Αμερικανούς και Βρετανούς ξένους πράκτορες, και βρίσκεται εδώ και πολύ καιρό στη δίνη σοβαρής θεσμικής αστάθειας. Είναι, ωστόσο, μια χώρα στρατηγικά απαραίτητη για τη διασφάλιση της στερεότητας του ευρασιατικού μπλοκ και τον έλεγχο των καυκάσιων θαλασσών- είναι επίσης η χώρα με το μεγαλύτερο αριθμό κρυπτονομισμάτων blockchain και συμπληρωματικών νομισμάτων και διαθέτει μεγάλο αριθμό διακομιστών και βάσεων λειτουργίας που σχετίζονται με την κυβερνοασφάλεια και την κυβερνοκατασκοπεία. Επιπλέον, υπάρχει και το ιστορικό ζήτημα: Οι Γεωργιανοί είναι ένας ευρασιατικός λαός από μόνος του και, κατά συνέπεια, η λύτρωση από μακροπεριφερειακή και πολυπολική σκοπιά είναι ένας στόχος που είναι απίθανο να μείνει σε δεύτερη μοίρα. Η Γεωργία θα μπορούσε τότε να βρεθεί υπό τέτοια πίεση που να μην μπορεί πλέον να ανεχθεί την αμερικανική παρέμβαση- από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να κάνουν τα πάντα για να προκαλέσουν πραξικόπημα ή εμφύλιο πόλεμο και να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα σε σημείο που να ζητήσουν στρατιωτική επέμβαση με το πρόσχημα του «ρωσικού κινδύνου». Σε κάθε περίπτωση, οι προοπτικές της Γεωργίας στενεύουν όλο και περισσότερο και οι κυβερνώντες, μαζί με τον λαό, θα πρέπει σύντομα να κάνουν σημαντικές επιλογές.
- Η Τουρκία, το στρατηγικό κλειδί για τη Μεσόγειο, θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα ακόμη ισχυρότερο και πιο διεκδικητικό ανατολικό μπλοκ. Αυτό θα συνεπάγεται τον επείγοντα χαρακτήρα μιας νέας διπλωματίας με το Αζερμπαϊτζάν και την επίλυση των υφιστάμενων διαφορών, ιδίως όσον αφορά τους Κούρδους και τους Αρμένιους. Η κίνηση αυτή θα μπορούσε να αναγκάσει την Τουρκία να εισέλθει στην πολύ ευαίσθητη φάση που διανύει σήμερα, της σταδιακής απελευθέρωσης από την επιρροή του ΝΑΤΟ, προς όφελος της μεγαλύτερης συνεργασίας με τις Ανατολικές Δυνάμεις και ιδίως με τους BRICS+ και τον SCO. Φυσικά, η Τουρκία θα βρισκόταν σε εμπορικό μειονέκτημα, οπότε θα πρέπει να σπεύσει σε διπλωματικές λύσεις.
- Η Αρμενία, υπό αυτή την έννοια, θα μπορούσε να γίνει ένα ακόμη πιο προβληματικό σημείο ρήξης. Η δυτική παρέμβαση είναι αρκετά ισχυρή ώστε να μην μπορεί να βρεθεί πραγματική διπλωματική λύση. Είναι επίσης αλήθεια ότι ένα μεγάλο μέρος της «ακεραιότητας» της Αρμενίας βρίσκεται στην ισορροπία μεταξύ της Γεωργίας και της Τουρκίας, οι οποίες βρίσκονται και οι δύο σε αμερικανική τροχιά. Αν η γεωργιανή σταθερότητα καταρρεύσει, τι θα συμβεί στην Αρμενία; Επίσης, δεν πρέπει να υποτιμήσουμε το ζήτημα των Αρμενίων χριστιανών, μια πολύ λεπτή διαμάχη που, από διεθνή άποψη, δεσμεύει σε μεγάλο βαθμό τις επιλογές όλων των εμπλεκόμενων χωρών και αποτελεί αφορμή για πιθανές νέες παρεμβάσεις διεθνών οργανισμών.
- Πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα. Είναι αλήθεια πως το Αζερμπαϊτζάν δεν έχει πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα, αλλά στην Κασπία Θάλασσα, αλλά είναι εξίσου αλήθεια πως η εξασφάλιση μεγαλύτερης στρατηγικής πίεσης στο νοτιοανατολικό μέτωπο της Μαύρης Θάλασσας θα σήμαινε ένα σημείο πλεονεκτήματος για τη Ρωσία, και παράπλευρα και για το Ιράν, όσον αφορά τη θαλάσσια κυριαρχία της περιοχής. Αυτό δεν είναι μικρό πλεονέκτημα, διότι δεν πρόκειται μόνο για θαλάσσιο χώρο, αλλά και για εναέριο χώρο και πρόσβαση σε πρωτογενείς πόρους.
Ο πρόεδρος Aliyeh, από την πλευρά του, επανέλαβε ότι ο φιλικός χαρακτήρας των ρωσο-αζερμπαϊτζάνικων σχέσεων περνά μέσα από την κοινή δέσμευση για σταθερότητα στον Νότιο Καύκασο από στρατιωτική άποψη, καθώς και από το αυξημένο εμπόριο φυσικού αερίου και πρώτων υλών.
Το όχι αμελητέο προηγούμενο με τη Λευκορωσία
Όπως είναι ήδη γνωστό, το δυτικό μπλοκ πρόσφατα προκάλεσε και απείλησε εκ νέου τη Λευκορωσία. Μετά το περιστατικό, ο πρόεδρος Λουκασένκο απηύθυνε έκκληση στον Βλαντιμίρ Πούτιν να επαναλάβει την κοινή στρατηγική επέμβασης σε περίπτωση επέκτασης της ουκρανικής σύγκρουσης.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως η επίσκεψη του Πούτιν στο Αζερμπαϊτζάν έγινε μετά τις συνομιλίες με τον Λουκασένκο.
Το Μάιο του τρέχοντος έτους, ο Λουκασένκο πραγματοποίησε επίσημη κρατική επίσκεψη στο Μπακού για να αναμορφώσει τις διμερείς συμφωνίες με το Αζερμπαϊτζάν, θέλοντας να ενισχύσει και να επεκτείνει τη συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών. Πολλές άλλες επισκέψεις είχαν ήδη πραγματοποιηθεί: το 2007, το 2010, το 2013, το 2015, το 2016 και το 2021.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τόσο ο Λουκασένκο όσο και ο Aliyeh είναι ισχυρές και αυτοδύναμες προσωπικότητες, οι οποίες διαθέτουν και οι δύο χάρισμα και μεγάλη εμπιστοσύνη από τον πληθυσμό, γεγονός που εγγυάται σταθερότητα στο πολιτικό, χρηματοπιστωτικό και οικονομικό σύστημα, καθώς και μια ορισμένη ώθηση στην ανάπτυξη.
Το Μινσκ υποστήριζε πάντοτε την εδαφική ακεραιότητα του Αζερμπαϊτζάν και έχει επανειλημμένα προτείνει διάφορες πρωτοβουλίες για την επίλυση της διένεξης στο Καραμπάχ, χωρίς δυστυχώς ποτέ να έχει δοθεί συνέχεια από την αρμενική κυβέρνηση. Όταν μετά την περιφερειακή κλιμάκωση, ο Αρμένιος πρόεδρος Pashinyan προσπάθησε επανειλημμένα να στριμώξει το Μπακού με τον CSTO, ο Lukashenko ήταν αυτός που έβαλε την Αρμενία στη θέση της.
Για να το καταλάβουμε καλύτερα: όσον αφορά το εμπόριο, το Μινσκ και το Μπακού έχουν υπογράψει περισσότερες από 120 συνθήκες και συμφωνίες σε διάφορους τομείς, οι εταιρείες του Αζερμπαϊτζάν συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων της Λευκορωσίας (BUTB) και έχουν οργανώσει διάφορα εμπορικά φόρουμ. Μόνο κατά το τελευταίο έτος, ο καθαρός εμπορικός κύκλος εργασιών έχει μαθηματικά διπλασιαστεί. Το Αζερμπαϊτζάν είναι ένας από τους κύριους προμηθευτές φρούτων και λαχανικών στην αγορά της Λευκορωσίας, μια χάρη που ανταποδίδεται από τη Λευκορωσία, η οποία είναι ο κύριος εξαγωγέας της αγροτικής βιομηχανίας, με πολύ υψηλό τεχνολογικό δυναμικό. Η Λευκορωσία έχει επίσης επενδύσει σημαντικά στο Αζερμπαϊτζάν στην ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών και των μεταφορών, καθώς και στον αμυντικό τομέα, όπου έχει ανοίξει αεροδρόμια και αρκετές βαλλιστικές εγκαταστάσεις. Ένας τομέας, ο τελευταίος, στον οποίο ο Λουκασένκο έχει επανειλημμένα τονίσει την ανάγκη ηγεσίας του Αζερμπαϊτζάν στον Νότιο Καύκασο.
Στο πλαίσιο των δυτικών κυρώσεων, των προσπαθειών αποκλεισμού της Λευκορωσίας στο εμπόριο, την οικονομία και την τεχνολογία, η σημασία της εταιρικής σχέσης μεταξύ Μινσκ και Μπακού παραμένει ένα σημάδι ρήξης με την πίεση των εχθρικών οντοτήτων. Με διορατικότητα και πραγματισμό, οι δύο χώρες έχουν θέσει στρατηγικούς στόχους που επιδιώκουν αδιάλλακτα για το εθνικό συμφέρον.
Τώρα, επαναλαμβάνοντας: η συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Λευκορωσίας για τη διασφάλιση της σταθερότητας του Καυκάσου σχετίζεται εύκολα όχι μόνο με τα αντίστοιχα εμπορικά τους συμφέροντα, αλλά και με την ανάγκη να ενισχυθεί η καυκάσια περιφέρεια και να παραμείνει ισχυρό το ευρασιατικό μπλοκ.
Μια σταθερότητα από την οποία επωφελούνται όλοι, όχι μόνο η Ρωσία και το Ιράν.Ένα τέλειο βοήθημα που έρχεται την κατάλληλη στιγμή, λίγο πριν ανοίξει ο Σεπτέμβριος, ο οποίος αναμένεται ήδη πολύ ζεστός: το Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ στο Βλαδιβοστόκ θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την τελική συμφωνία για την είσοδο πολλών νέων χωρών στα BRICS+, προοίμιο μιας συμφωνίας BRICS + SCO, η οποία θα σήμαινε μόνο ένα πράγμα για τη Δύση...