 |
| Photo: SCF |
Martin Jay - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Είναι δύσκολο να ερμηνεύσει κανείς τον θόρυβο ή τον στόχο του, καθώς τώρα που ο ενθουσιασμός έχει υποχωρήσει, έχουμε μείνει με κάποιες σκληρές πραγματικότητες που πρέπει να προσεύχονται στον Ζελένσκι, καθώς, ούτε μια νίκη του Τραμπ ούτε μια νίκη του Χάρις προμηνύει κάτι καλό γι' αυτόν.
Ο όγκος της στρατιωτικής βοήθειας που αποστέλλεται στην Ουκρανία είναι θλιβερά χαμηλός και οι αναφορές για ένα κατεστραμμένο F-16 και μια εκστρατεία στο Κουρσκ που κόστισε πολύ στην Ουκρανία μαρτυρούν το συνολικό πρόβλημα που έχει ο Ζελένσκι: από υλικοτεχνικής άποψης τόσο με εξοπλισμό όσο και με στρατιώτες, οι Ουκρανοί είναι απλά λιγότεροι και υποδεέστεροι από τη Ρωσία.
Ο Ζελένσκι το γνωρίζει αυτό και είχε να αντιμετωπίσει έξι υπουργούς της κυβέρνησης που εγκατέλειψαν αιφνιδιαστικά το υπουργικό του συμβούλιο μετά από αυτό που φαίνεται να είναι μια αποτυχημένη στρατηγική σε όλα τα μέτωπα, και όχι λιγότερο στο Κουρσκ.
Αλλά θα σπαταλήσει τον χρόνο του για να ασχοληθεί είτε με τον Μπάιντεν είτε με τον Χάρις.
Ο Τζο Μπάιντεν έχει μια σειρά από μαύρα σκυλιά που τον κοιτάζουν στα μάτια από τον φάκελο της Ουκρανίας και το τελευταίο πράγμα που θέλει για τη δική του κληρονομιά του χάους στην εξωτερική πολιτική είναι ένας παγκόσμιος πόλεμος με τη Ρωσία - κάτι που σίγουρα θα συνέβαινε αν αναπτύσσονταν οι Σκιές της Καταιγίδας. Ο Μπάιντεν όμως άφησε να εννοηθεί πως μπορεί να επιτρέψει στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει πυραύλους Storm Shadows γαλλικής ή βρετανικής κατασκευής, αλλά όχι με την ευλογία των ΗΠΑ, κάτι που είναι παράλογο δεδομένου ότι ορισμένα από τα εξαρτήματα κατασκευάζονται στην πραγματικότητα στην Αμερική.
Ο Μπάιντεν έχει τρεις κύριες περιοχές ανησυχίας σχετικά με τους πυραύλους Storm Shadows.
Πρώτον, έχει πλήρη συνείδηση πως ό,τι κάνει τώρα που τρέχει προς την ημερομηνία των προεδρικών εκλογών, το οποίο στην πραγματικότητα αυξάνει το διακύβευμα στην Ουκρανία με τη Ρωσία θα παίξει στα χέρια του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έχει εκμεταλλευτεί το χάος του πολέμου και υποσχέθηκε μια γρήγορη λύση τις πρώτες ημέρες της θητείας του, αν εκλεγεί. Δεύτερον, ανησυχεί ότι η εμμονή στους Storm Shadows θα επιτρέψει στον Ζελένσκι να αποσπάσει το βλέμμα του από την μπάλα στο πεδίο της μάχης στο Κουρσκ, επιτρέποντας στη Ρωσία να επιφέρει μια ταπεινωτική ήττα εναντίον της Ουκρανίας, η οποία είναι πιθανό να βρει τα στρατεύματά της περικυκλωμένα εκεί τις επόμενες εβδομάδες. Και τρίτον, ότι οι Storm Shadows και η διαφημιστική εκστρατεία που συνδέεται με αυτές θα αποσπάσουν την προσοχή του Zelensky και της στρατιωτικής του συμμορίας τόσο πολύ, ώστε θα αφήσουν βασικούς κόμβους μεταφορών όπως το Pokrovsk - που σήμερα βρίσκεται στα χέρια της Ουκρανίας και είναι ζωτικής σημασίας για τον ανεφοδιασμό των στρατευμάτων - ευάλωτους, πέφτοντας στον έλεγχο των ρωσικών δυνάμεων. Ορισμένοι στρατιωτικοί αναλυτές πιστεύουν πως η πτώση του Ποκρόβσκ θα μπορούσε να σημάνει μια αποφασιστική προέλαση της Ρωσίας και μπορεί να σημάνει ακόμη και το τέλος του πολέμου, δεδομένων των ρωσικών προόδων σε άλλες περιοχές του Ντονμπάς.
Είναι δύσκολο να μη δεις την εμμονή του Zelensky με τους Storm Shadows ως αυτό που είναι: μια κρίση πανικού. Ακόμα και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, των οποίων η αφήγηση στάζει από τα σημεία συζήτησης του ΝΑΤΟ πασχίζουν να μιλήσουν για την επίθεση στο Κουρσκ. Είναι δυνατόν ο Ζελένσκι να βλέπει ήδη τα γραπτά στον τοίχο και ότι οι Storm Shadows είναι η απόλυτη, τελευταία του λύση; Η συνάντηση στην Ουάσινγκτον φαίνεται στην καλύτερη περίπτωση να είναι ένα οξύμωρο που πραγματοποιήθηκε από δύο ηλίθιους που έχουν ελάχιστη κατανόηση των δικών τους καταστάσεων. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, χαιρετίζεται ως μια συνάντηση όπου ο Ουκρανός πρόεδρος θα παρουσιάσει στον Μπάιντεν το «ειρηνευτικό του σχέδιο», ελπίζοντας επίσης σε αντάλλαγμα πως θα του προσφερθεί η ένταξη στο ΝΑΤΟ. Αλλά σχεδόν ό,τι κάνει ο Ζελένσκι είναι ανειλικρινές, καθώς ο καπνός και οι καθρέφτες είναι το στυλ του, το οποίο μάλιστα πρόσφατα ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών ανέφερε πως τον κουράζει. Το φιάσκο με τους Storm Shadows θα συνεχιστεί πάντως καθώς τα δυτικά μέσα ενημέρωσης το χρησιμοποιούν ως εφεδρική τροφή όταν δεν έχουν κάτι άλλο να γράψουν. Αλλά όπως τόσα πολλά για τον πόλεμο στην Ουκρανία, θα παραμείνουν σε μεγάλο βαθμό ένας μύθος, ένας αστικός θρύλος για τον οποίο οι ηλίθιοι του χωριού θα έχουν εμμονή, αλλά κανείς δεν θα μπορεί να τον χρησιμοποιήσει πραγματικά. Τέλος, έχουμε, αν μη τι άλλο, μια κόκκινη γραμμή που η Ουάσιγκτον θα κατανοήσει και θα σεβαστεί.