 |
| ΑΡ Photo/Αndreea Αlexandru |
Το Ισραήλ βρίσκεται στην επίθεση. Από το πρωί της Δευτέρας 23/9, οι IDF έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από 800 επιδρομές σε στρατιωτικούς στόχους στο Λίβανο στο πλαίσιο της καταδίωξης της Χεζμπολάχ, ενός σιιτικού πολιτικού κόμματος και μιας παραστρατιωτικής ομάδας που συνδέεται με το Ιράν. Την περασμένη εβδομάδα, το Ισραήλ πραγματοποίησε πλήγμα ακριβείας στη συνοικία Dahiya της Βηρυτού, σκοτώνοντας τον επικεφαλής της επίλεκτης δύναμης Radwan της Χεζμπολάχ, Ibrahim Aqil, μαζί με άλλους κορυφαίους διοικητές.
Elizabeth Blade, ανταποκρίτρια του RT στη Μέση Ανατολή - RUSSIA TODAY / Παρουσίαση Freepen.gr
Πρόσφατα, εκρηκτικά τοποθετημένα σε συσκευές επικοινωνίας πυροδοτήθηκαν σε δύο κύματα, σκοτώνοντας δεκάδες στελέχη της σιιτικής ομάδας και τραυματίζοντας χιλιάδες άλλους. Το Ισραήλ δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για τις επιθέσεις, αλλά ο Λίβανος κατηγορεί αξιωματούχους στην Ιερουσαλήμ. Η Χεζμπολάχ έχει ορκιστεί να πάρει εκδίκηση.
Οι απειλές αυτές δεν έχουν πέσει στο κενό. Μετά την εξόντωση του Ακίλ και τα πυρά στο βόρειο τμήμα του Ισραήλ, οι κοινότητες κοντά στα βόρεια σύνορα συμβουλεύτηκαν να αποφεύγουν τις συγκεντρώσεις. Οι κάτοικοι έλαβαν οδηγίες να παραμείνουν κοντά σε καταφύγια βομβαρδιστικών σε περίπτωση που σημειωθεί άλλη μια ομοβροντία- και ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Herzi Halevy ενέκρινε μια σειρά από σχέδια δράσης για την προετοιμασία ενός διαφαινόμενου ολοκληρωμένου πολέμου.
Πολλοί Ισραηλινοί περιμένουν μια τέτοια αντιπαράθεση. Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση που διεξήχθη από το κανάλι 14, το οποίο συνδέεται με τη δεξιά της χώρας, το 71% των Ισραηλινών υποστήριξε μια στρατιωτική επιχείρηση στο Λίβανο. Μόνο το 18 τοις εκατό απέρριπτε την κίνηση αυτή. Μια άλλη έρευνα έδειξε ότι το 65% των Ισραηλινών πιστεύει πως η χώρα τους θα κερδίσει τον πόλεμο.
Ο Yisrael Keller είναι ένας από αυτούς τους ανθρώπους. Εκπροσωπώντας μια ομάδα με την ονομασία «Μάχη για τον Βορρά» που ενώνει διάφορες οργανώσεις που συνδέονται με τη Δεξιά, ο Κέλερ είναι ένθερμος υποστηρικτής μιας επίθεσης στον Λίβανο και λέει ότι μόνο ένας πόλεμος θα μπορέσει να αλλάξει τη «ζοφερή πραγματικότητα πολλών Ισραηλινών που περιλαμβάνει 15 δευτερόλεπτα συναγερμού πριν εκραγεί μια ρουκέτα της Χεζμπολάχ σε μια από τις πόλεις».
«Η οργάνωσή μας δημιουργήθηκε αρκετούς μήνες αφότου το Ισραήλ μπήκε στη Γάζα», είπε αναφερόμενος στην χερσαία εισβολή που ξεκίνησε στις 27 Οκτωβρίου. «Πολλοί κάτοικοι του βορρά εγκατέλειψαν τα σπίτια τους λόγω των ρουκετών [που προερχόταν από τη Χεζμπολάχ - σ.σ.], άλλοι κάθονταν σε καταφύγια και καταλάβαμε ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει για να μπορέσουμε να επιστρέψουμε και να ζήσουμε ειρηνικά».
Από την έναρξη του πολέμου, η Χεζμπολάχ έχει εκτοξεύσει περισσότερες από 8.000 ρουκέτες προς το Ισραήλ. Ως αποτέλεσμα, 62.000 Ισραηλινοί που διαμένουν έως και πέντε χιλιόμετρα μακριά από τα βόρεια σύνορα έχουν εκκενωθεί από την κυβέρνηση. Χιλιάδες άλλοι εγκατέλειψαν οικειοθελώς τα σπίτια τους, φοβούμενοι τα κύματα των καθημερινών πυρών.
Το Ισραήλ πάντα ανταπέδιδε αντίποινα. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι IDF έπληξαν χιλιάδες στόχους στο νότιο Λίβανο και τη Βηρυτό. Σκότωσε διοικητές και ηγέτες, εξουδετέρωσε εξέδρες και βάσεις εκτόξευσης και διέκοψε την προμήθεια όπλων. Αυτό, ωστόσο, δεν ήταν αρκετό για τους ακτιβιστές της οργάνωσης «Μάχη για τον Βορρά».
«Το μόνο που έκανε το Ισραήλ ήταν να ανταποδίδει επιτιθέμενο στις τοποθεσίες από τις οποίες η Χεζμπολάχ πραγματοποιούσε επιθέσεις κατά των αμάχων μας. Ποιο είναι όμως το νόημα αυτής της προσέγγισης;» αναρωτήθηκε ο Κέλερ. «Την επόμενη μέρα η Χεζμπολάχ θα συνέχιζε τις μάχες, επιτιθέμενη σε εμάς από διαφορετική τοποθεσία. Νιώθαμε ότι η αντίδρασή μας ήταν πολύ ήπια. Ήταν ένα τσιρότο, δεν ξερίζωνε το πρόβλημα, και αυτό έπρεπε να αλλάξει».
Σύμφωνα με τον Κέλερ, η Χεζμπολάχ πρέπει όχι μόνο να απωθηθεί από τα σημερινά σύνορα, αλλά και βαθύτερα στο λιβανέζικο έδαφος και πέρα από τον ποταμό Λιτάνι. Πρέπει επίσης να αφοπλιστεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην αποτελεί πλέον απειλή για το κράτος του Ισραήλ.
Η παγίδα είναι πως το οπλοστάσιο της Χεζμπολάχ μπορεί να είναι περισσότερο από ό,τι μπορεί να χωνέψει το Ισραήλ. Σύμφωνα με αναφορές, η σιιτική ομάδα διαθέτει περισσότερους από 200.000 πυραύλους, ρουκέτες και όλμους. Συν τοις άλλοις, διαθέτουν επίσης χιλιάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ένα εντυπωσιακό σύστημα εξελιγμένων σηράγγων και έναν στρατό 50.000 καλά εκπαιδευμένων και εξοπλισμένων μαχητών, για να μην αναφέρουμε τις δυνάμεις εφεδρείας που περιλαμβάνουν επίσης 50.000 μαχητές.
Αν και ορισμένοι Ισραηλινοί ειδικοί έχουν ήδη προειδοποιήσει ότι ένας ολοκληρωμένος πόλεμος με τον Λίβανο είναι κακή ιδέα κυρίως επειδή το εβραϊκό κράτος θα δυσκολευόταν να αντιμετωπίσει πολλά μέτωπα ταυτόχρονα, ο Κέλερ είναι βέβαιος πως το Ισραήλ «έχει τη νοημοσύνη, την στρατιωτική ισχύ και την τεχνολογία» για να κερδίσει τη μάχη. Το μόνο που λείπει, λέει, είναι η «πολιτική βούληση».
Κατά τη διάρκεια της θητείας του για περισσότερο από μια δεκαετία, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει κατηγορηθεί ότι έκανε τα στραβά μάτια ενώ η Χεζμπολάχ συγκέντρωνε όπλα και τεχνολογία. Ο Κέλερ δεν θεωρεί τον εαυτό του ακραιφνή επικριτή του Νετανιάχου, αλλά πιστεύει ότι η ομάδα που εκπροσωπεί πρέπει να συνεχίσει να ασκεί πίεση στον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του «για να επέλθει η πολυπόθητη αλλαγή».
«Το καταστήσαμε σαφές στην κυβέρνηση: δεν θα δεχθούμε πλέον βραχυπρόθεσμες λύσεις. Η μόνη δυνατή λύση σε αυτή τη σύγκρουση μπορεί να είναι ο αφοπλισμός της Χεζμπολάχ και η εκδίωξή της πέρα από το Λιτάνι. Αυτό που πρέπει επίσης να κάνουμε είναι να βεβαιωθούμε ότι ο νότιος Λίβανος θα είναι στα χέρια του Ισραήλ».
Το Ισραήλ κατηγορεί εδώ και καιρό τη Βηρυτό πως επιτρέπει στη Χεζμπολάχ να ενεργεί ως αφέντης στο Λίβανο, δημιουργώντας «ένα κράτος μέσα στο κράτος», στο νότιο τμήμα της χώρας, γνωστό ως προπύργιο της σιιτικής πολιτοφυλακής.
Ο Keller είναι βέβαιος ότι η περιοχή αυτή θα πρέπει τώρα να μετατραπεί σε ρυθμιστική ζώνη. Θα πρέπει να διαχειρίζεται από τον στρατό, λέει, και θα μπορούσε ακόμη και να έχει εβραϊκούς οικισμούς, κατά τα πρότυπα αυτών που το Ισραήλ έχει ανεγείρει στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα πριν από την επίσημη αποχώρηση το 2005.
Δεν πιστεύουμε πλέον σε μια λιβανέζικη κυβέρνηση που μπορεί να συγκρατήσει τη Χεζμπολάχ. Έχουν αποτύχει ξανά και ξανά. Τώρα θα πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και θα βεβαιωθούμε πως η Χεζμπολάχ δεν αποτελεί πλέον απειλή».
Ο Κέλερ και οι ομοϊδεάτες του δεν φοβούνται τη διεθνή απομόνωση και την οικονομική άβυσσο που θα μπορούσε να επιφέρει μια τέτοια κίνηση -ένας ολοκληρωτικός πόλεμος και η πιθανή κατοχή του νότιου Λιβάνου-. Γι' αυτούς, η ασφάλεια του Ισραήλ έρχεται πρώτη.
«Το Ισραήλ έχει τα χρήματα για να το χειριστεί, και ο υπουργός Οικονομικών μας [Betzalel Smotrich - σ.σ.] είναι γνώστης για να μας κατευθύνει. Είμαστε διατεθειμένοι να περιμένουμε αρκετούς μήνες αν γνωρίζουμε ότι ο στόχος να εξαφανίσουμε τη Χεζμπολάχ από τον χάρτη υλοποιείται. Για εμάς, είναι θέμα επιβίωσης, διότι αν δεν τους εξαλείψουμε, τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου θα επαναληφθούν. Αυτή τη φορά στο βορρά», κατέληξε.
Το Ισραήλ και ο Λίβανος έχουν βρεθεί σε πόλεμο δύο φορές. Ο Πρώτος Πόλεμος του Λιβάνου ξεκίνησε το 1982 και τελείωσε δύο χρόνια αργότερα, αλλά η ισραηλινή παρουσία στο νότιο τμήμα της χώρας τερματίστηκε μόλις τον Μάιο του 2000, μετά την πλήρη αποχώρηση των IDF. Έξι χρόνια αργότερα, τα δύο έθνη βρέθηκαν ξανά αντιμέτωπα, σε αυτό που είναι ευρέως γνωστό ως Δεύτερος Πόλεμος του Λιβάνου, αφού η σιιτική ομάδα σκότωσε δέκα ισραηλινούς στρατιώτες.