Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Η αφρικανική πολιτική της Ρωσίας επιδιώκει να επιταχύνει τις πολυπολικές διαδικασίες εκεί. Αυτό έχει λάβει τη μορφή της υποστήριξης των πρώην γαλλικών αποικιών του Μάλι, της Μπουρκίνα Φάσο και του Νίγηρα, όχι μόνο σε διμερές επίπεδο, αλλά και σε πολυμερές επίπεδο όσον αφορά τη νεοσύστατη Σαχελιανή Συμμαχία και Συνομοσπονδία τους. Οι πατριωτικές στρατιωτικές ηγεσίες τους οραματίζονται να μειώσουν την υπέρμετρη εξάρτησή τους από τη Γαλλία, βασιζόμενες περισσότερο στη Ρωσία, προκειμένου να ανακτήσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της χαμένης κυριαρχίας τους.
Σε απτούς όρους, αυτό τους έχει δει να αντικαθιστούν τη Γαλλία με τη Ρωσία ως τον προτιμώμενο αντιτρομοκρατικό τους εταίρο, με ορισμένους να εικάζουν ότι το άμεσο αντάλλαγμα είναι η προνομιακή ρωσική πρόσβαση στους πόρους τους. Ο βραχυπρόθεσμος στόχος είναι η αποκατάσταση της σταθερότητας, μετά από την οποία μπορεί να επιδιωχθεί με μεγαλύτερη σιγουριά ο μεσοπρόθεσμος στόχος της περαιτέρω αποδέσμευσης από τη γαλλική «σφαίρα επιρροής», ιδανικά με την εισαγωγή ενός νέου περιφερειακού νομίσματος που θα αντικαταστήσει το φράγκο CFA, το οποίο το Παρίσι συνεχίζει να εκμεταλλεύεται για να πλουτίζει εις βάρος τους.
Οι δύο αυτές εξελίξεις απειλούν τη γαλλική ηγεμονία, καθώς η πρώτη εμποδίζει τις προσπάθειές της να διαιρεί και να κυβερνά τις χώρες αυτές, ενώ η δεύτερη είναι παραδοσιακά υπεύθυνη για την τόνωση της οικονομίας της. Στο σύνολό τους, η υποστήριξη της Ρωσίας σε αυτές τις πολυπολικές διαδικασίες επιφέρει πράγματι βαρύ πλήγμα στα γαλλικά συμφέροντα, αλλά για άλλη μια φορά μόνο στα ηγεμονικά της συμφέροντα και όχι στα νόμιμα. Η Γαλλία δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον τρόπο με τον οποίο η Ρωσία την απειλεί στην Αφρική, καθώς η σκοτεινή αλήθεια την κάνει να φαίνεται πολύ κακή.
Ωστόσο, δεν πρόκειται να υποκύψει αμαχητί, γι' αυτό και διεξάγει έναν πόλεμο δι' αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας στο Μάλι μαζί με τις ΗΠΑ και την Ουκρανία, μέσω της πατρονάρικης υποστήριξης των αυτονομιστών Τουαρέγκ και των ισλαμιστικών ομάδων. Θα μπορούσαν να ανοίξουν και άλλα μέτωπα μάχης εναντίον της Συμμαχίας/Ομοσπονδίας της Σαχέλ, όπως αν οι γαλλοαμερικανικές δυνάμεις στην Ακτή του Ελεφαντοστού προσπαθήσουν να αποσταθεροποιήσουν το νότιο Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο. Η τζιχαντιστική βία στην τελευταία, η οποία ήδη πλησιάζει κρίσιμες διαστάσεις, θα μπορούσε επίσης σύντομα να επιδεινωθεί με την υποστήριξή τους.
Η Γαλλία δεν παίζει απλώς άμυνα, καθώς περνά επίσης σε στρατηγική επίθεση κατά της Ρωσίας στον Νότιο Καύκασο μέσω των προσπαθειών της να επιταχύνει τη φιλοδυτική στροφή της Αρμενίας. Η υπερεθνικιστική αρμενική διασπορά που φιλοξενεί έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Η Γαλλία πωλεί επίσης στρατιωτικό εξοπλισμό και στην Αρμενία προκειμένου να εντείνει τις υποψίες της Ρωσίας για τις προθέσεις της. Οι στενοί ρωσο-αζερμπαϊτζανικοί δεσμοί και οι εντυπωσιακά ρεαλιστικοί ρωσο-γεωργιανοί δεσμοί θέτουν όμως φραγμό στα σχέδια της Δύσης.
Αν ποτέ πετύχαιναν, θα αποτελούσαν άμεση απειλή για τα νόμιμα συμφέροντα της Ρωσίας, προκαλώντας μια μείζονα σύγκρουση κατά μήκος της νότιας περιφέρειας της, καθιστώντας έτσι την ανάμειξη της Γαλλίας στον Νότιο Καύκασο πολύ πιο απειλητική με αντικειμενική έννοια από την υποστήριξη των πολυπολικών διεργασιών στη Δυτική Αφρική από τη Ρωσία. Το ίδιο ισχύει και για την άλλη στρατηγική επίθεση στην οποία έχει προχωρήσει η Γαλλία εναντίον της Ρωσίας από τότε που έχασε τη «σφαίρα επιρροής» της στο Σαχέλ, σηματοδοτώντας το ενδιαφέρον της για συμβατική επέμβαση στην Ουκρανία.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, του οποίου το όργιο λαθών στην εξωτερική πολιτική αναλύθηκε εδώ, έχει έκτοτε μετριάσει τη ρητορική του, αλλά παρ' όλα αυτά εξακολουθεί να μην αποκλείει ένα τέτοιο σενάριο. Ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο επικίνδυνο να φλερτάρει κανείς με αυτό είναι επειδή θα μπορούσε να οδηγήσει στο ξέσπασμα συμβατικών εχθροπραξιών ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Ουκρανία, οι οποίες θα μπορούσαν να κλιμακωθούν σε Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω λανθασμένου υπολογισμού. Η Γαλλία γνωρίζει το τεράστιο μέγεθος του τι διακυβεύεται, αλλά εξακολουθεί να εξετάζει απερίσκεπτα αυτή την πορεία δράσης ως εκδίκηση κατά της Ρωσίας.
Ανασκοπώντας τη διορατικότητα που μοιραστήκαμε μέχρι στιγμής, η υποστήριξη της Ρωσίας των πολυπολικών διαδικασιών στη Δυτική Αφρική έχει επιφέρει βαρύ πλήγμα στη γαλλική ηγεμονία εκεί, στο οποίο η Γαλλία απάντησε διεξάγοντας έναν πόλεμο δι' αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας στο Μάλι, ενώ παράλληλα περνάει σε στρατηγική επίθεση στον Νότιο Καύκασο και την Ανατολική Ευρώπη. Επομένως, δεν είναι η Ρωσία που αποτελεί τη «μεγαλύτερη απειλή» για τη Γαλλία, αλλά η Γαλλία που αποτελεί «μεγάλη απειλή» για τη Ρωσία και τον κόσμο γενικότερα, λόγω της καταστροφής που προκαλεί σε τρεις διαφορετικές περιοχές από κακία.