 |
| donaldjtrump.com |
Rachel Marsden - rachelmarsden.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Όταν ο Ουκρανός ηγέτης Βολοντιμίρ Ζελένσκι στάθηκε πρόσφατα δίπλα στον Τραμπ αναζητώντας υποστήριξη κατά της Ρωσίας, μοιάζοντας με παιδί που το μαλώνει ο διευθυντής του σχολείου, ο Τραμπ του υπενθύμισε ότι «χρειάζονται δύο για να χορέψεις τανγκό». Αλλά, όταν πρόκειται για το Ισραήλ, ο Τραμπ βλέπει μόνο έναν σολίστα, που κοιτάζει τη δουλειά του και ανεξήγητα προκαλεί την οργή των γειτόνων του. Και ο Τραμπ δεν φαίνεται να μπορεί να το βουλώσει.
Δεν είναι αυτό για το οποίο υπέγραψε η βάση του.
Στην επέτειο των γεγονότων της 7ης Οκτωβρίου 2023, όταν μαχητές της Χαμάς από τη Γάζα επιτέθηκαν σε ισραηλινούς πολίτες σε παρακείμενο μουσικό φεστιβάλ μετά από χρόνια αντιπαλαιστινιακής καταπίεσης, ο Τραμπ είχε μια σειρά από επιλογές. Η βάση του περιμένει από αυτόν κυρίως απλώς να κάνει πίσω και να επικεντρωθεί σε προβλήματα που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή των Αμερικανών - οι οποίοι δεν ζουν όλοι στο Ισραήλ, σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη.
Ο Τραμπ θεωρεί τον εαυτό του τόσο ειρηνοποιό στο θέμα της Ουκρανίας που είπε ότι θα μπορούσε να επιλύσει αυτή τη σύγκρουση στο άψε σβήσε. Δεν έχει τέτοιες φιλοδοξίες για τη Μέση Ανατολή, προφανώς. Αντ' αυτού, φόρεσε μια γιωρμούλκα και στάθηκε δίπλα σε μερικές γιγαντιαίες πινακίδες με εβραϊκές επιγραφές και έλεγε για το πώς θα «απομακρύνει τους εβραίους μισητούς» αν εκλεγεί τον Νοέμβριο και πώς ο «δεσμός μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ είναι ισχυρός και διαρκής» και ότι θα διασφαλίσει ότι θα είναι «πιο στενός από ποτέ».
Ο Τραμπ κάλεσε το Ισραήλ να βομβαρδίσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. «Αυτό δεν είναι που υποτίθεται ότι πρέπει να χτυπήσετε; Θέλω να πω, είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που έχουμε, τα πυρηνικά όπλα», είπε ο Τραμπ σε πρόσφατη συγκέντρωση, αγνοώντας το γεγονός ότι τα πυρηνικά όπλα έχουν έναν μαγικό τρόπο να υποκινούν τη σεβαστή συμπεριφορά όλων, με τον ίδιο τρόπο που το κάνει η αγαπημένη δεύτερη τροπολογία του Τραμπ στις ΗΠΑ.
Αυτό και μόνο το σχόλιο τοποθετεί τον Τραμπ σε μια πιο φιλοϊσραηλινή και φιλοπολεμική στάση από την κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία έχει αντιταχθεί ρητά στο να επιτεθεί το Ισραήλ στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Είναι επίσης πιο επιθετικά φιλοϊσραηλινός από την αντίπαλό του στους Δημοκρατικούς, την αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις, η οποία τουλάχιστον τακτικά δίνει χειροκροτήματα για την ανάγκη προστασίας των Παλαιστινίων αμάχων υπό το φως των ισραηλινών βομβαρδισμών και απέφυγε επιδεικτικά την ερώτηση όταν ρωτήθηκε αν το Ισραήλ είναι καν σύμμαχος.
Σε ποιον προσπαθεί να απευθυνθεί ο Τραμπ; Στο κατεστημένο; Γιατί να ασχοληθεί καν; Έχει χάσει προ πολλού την υποστήριξή τους σε όλα τα υπόλοιπα, και αυτό σίγουρα δεν πρόκειται να τους επαναφέρει στο πλοίο. Ρεπουμπλικάνοι νεοσυντηρητικοί; Το ίδιο πράγμα.
Σίγουρα όχι η «MAGA» βάση του, η θέση της οποίας είναι μη παρεμβατική και υπέρ του να μην ανακατεύεται σε διαμάχες μεταξύ χωρών στην άλλη πλευρά του πλανήτη. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που παρατήρησαν το πανηγύρι του Τραμπ στις 7 Οκτωβρίου και ανακοίνωσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάτι του τύπου «αυτό ήταν, είμαι εκτός».
Ίσως προσπαθεί να γοητεύσει τους Αμερικανούς ψηφοφόρους, γενικότερα; Μια νέα έρευνα της Pew Research που δημοσιεύθηκε αυτό το μήνα διαπίστωσε ότι μόλις το 31% από αυτούς εμπιστεύεται τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, ενώ το 75% από αυτούς ανησυχεί πλέον πως οι αμερικανικές δυνάμεις θα καταλήξουν με κάποιο τρόπο να παρασυρθούν στη συμπλοκή. Μια δημοσκόπηση της YouGov διαπίστωσε ότι μόλις το 33% των Αμερικανών συμπάσχουν με το Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων στη σύγκρουση στη Γάζα. Μια δημοσκόπηση του Gallup από τον Μάρτιο διαπίστωσε επίσης ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών ψηφοφόρων αντιτίθεται στις ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα. Και αυτό ήταν πριν ακόμη ξεκινήσει παρόμοια δράση εναντίον της Συρίας, του Λιβάνου και των «βομβητών της Χεζμπολάχ» που εκρήγνυνται κοντά σε αμάχους.
Τι πιστεύει ειλικρινά ο Τραμπ ότι ενδιαφέρει περισσότερο τους Αμερικανούς ψηφοφόρους: να βλέπουν τα χρήματα των φόρων τους να ξοδεύονται σε ξένους πολέμους όπως αυτός που φουντώνει τώρα μιλώντας σαν προπονητής που ανεβάζει τον πυγμάχο του στη γωνία του ρινγκ του μποξ - ή ο αντισημιτισμός; Οι Αμερικανοί στην πραγματικότητα ανησυχούν περισσότερο για τις αντιμουσουλμανικές διακρίσεις, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Pew Research από τον Απρίλιο. Ωστόσο, ο Τραμπ συνέχισε να λέει πως θα «απομακρύνει τους εβραιομίσους» αν εκλεγεί. Ποιον εννοεί καν με αυτό; Θεωρείται μίσος όποιος έχει τη θέση να αφήσει απλώς το Ισραήλ να λύσει μόνο του τα προβλήματά του χωρίς να παρασύρει ολόκληρο τον κόσμο σε έναν πιθανό τρίτο παγκόσμιο πόλεμο;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τη στάση του Τραμπ είναι αναμφισβήτητα πως οι υποστηρικτές της αντιπολεμικής του στάσης πραγματικά δεν μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει με αυτόν εδώ. Δεν μπορείς να είσαι αντιπολεμικός, εκτός αν πρόκειται για το Ισραήλ. Βλέπουν το πάθος του Τραμπ για το συγκεκριμένο θέμα και πώς αυτό έρχεται σε τόσο δραστική αντίθεση με την πιο ουδέτερη συμπεριφορά της Χάρις, σε σημείο που κινδυνεύει να της παραδώσει ένα θέμα σφήνα για να απομακρύνει κάποιους Ρεπουμπλικάνους ή ανεξάρτητους ψηφοφόρους - ιδίως εκείνους που μπορεί να είναι επιφυλακτικοί για τα κίνητρα του Τραμπ. Η θέση της Χάρις είναι απλώς το κλασικό κατεστημένο της Ουάσινγκτον, το οποίο είναι αρκετά κακό. Όμως ο Τραμπ, αντίθετα, φαίνεται ανεξήγητα ψυχωμένος για τον ισραηλινό πόλεμο.
Ίσως η πιο λογική εξήγηση μπορεί να βρεθεί εξετάζοντας τους χορηγούς της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ. Ο μεγιστάνας Sheldon Adelson περιγράφηκε από το Politico το 2021 ως ο «μεγαλοδωρητής που χρηματοδότησε τη φιλοϊσραηλινή στροφή του GOP». Αφού απεβίωσε την ίδια χρονιά, η χήρα του, η ισραηλινής καταγωγής Μίριαμ, «στενοχώρησε τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους για τις προσπάθειες της τότε υπουργού Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις να επανεκκινήσει την ειρηνευτική διαδικασία Ισραήλ-Παλαιστίνης». Με τη μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ από το Τελ Αβίβ, ο Τραμπ έκανε αυτό που ήθελε εδώ και καιρό ο Άντελσον. Εκείνη την εποχή, φαινόταν σαν ένα μεγάλο περιττό δράμα. Και πρέπει να αναρωτηθείτε πόσα ακόμη έχουν ήδη χρηματοδοτηθεί, κλειδωθεί και φορτωθεί εν αναμονή της επιστροφής του Τραμπ στο αξίωμα.
Το NBC News έκανε λόγο για τις «προκριματικές εκλογές του Άντελσον» - μια παραδοσιακή διαδικασία με την οποία οι υποψήφιοι για τις προκριματικές εκλογές του GOP συναντήθηκαν με τον μεγιστάνα σε μια προσπάθεια να κερδίσουν την εύνοιά του και τα χρήματά του. Οι New York Times νωρίτερα φέτος υπενθύμισαν το «σχέδιο 100 εκατομμυρίων δολαρίων της χήρας του για την εκλογή του Τραμπ» μέσω δωρεών σε επιτροπές πολιτικής δράσης. Ο Τραμπ της απένειμε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας το 2018. Σίγουρα δεν είχε καμία σχέση με τις δωρεές ύψους 20 εκατομμυρίων δολαρίων στην εκστρατεία του το 2016, παρά το γεγονός ότι φέρεται να τον υποστήριζε μόνο από την αρχή, λίγους μήνες πριν από την ψηφοφορία.
Κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής εκδήλωσης το καλοκαίρι, ο Τραμπ παρουσίασε τη Μίριαμ Άντελσον και αναφέρθηκε στο βραβείο που της απένειμε, υπονοώντας ότι είναι ισοδύναμο με το Μετάλλιο Τιμής του Κογκρέσου για τους τραυματίες στρατιώτες, μόνο που είναι καλύτερο, επειδή «είναι μια υγιής, όμορφη γυναίκα», σε αντίθεση με τους στρατιώτες «σε πολύ κακή κατάσταση επειδή έχουν χτυπηθεί τόσες φορές από σφαίρες ή είναι νεκροί». Δεν είμαι σίγουρος για το τι ακριβώς αγοράζουν οι άνθρωποι στις μέρες μας με δωρεές εκατομμυρίων για την προεκλογική τους εκστρατεία, αλλά μάλλον πρόκειται για κάτι περισσότερο από μια προσπάθεια κολακείας που δεν θα έφτανε ούτε σε μια ευχετήρια κάρτα που πωλείται στο κατάστημα του δολαρίου.
Σύμφωνα με το ισραηλινό μέσο ενημέρωσης i24 News, ο Τραμπ τρελάθηκε το καλοκαίρι επειδή δεν ένιωθε πως έπαιρνε αρκετά μετρητά από τη χήρα του Άντελσον, με τη βοηθό του να φέρεται να αποκαλεί τους υπαλλήλους της «Ρεπουμπλικανούς μόνο κατ' όνομα».
Όλα αυτά σίγουρα θα μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί ανέβασε τον όγκο της ενιαίας αιτίας του Adelson στην τελική ευθεία της προεκλογικής εκστρατείας - το ίδιο χρονικό διάστημα στο οποίο ο Trump σημείωσε όλα τα μετρητά του Adelson που συνέβαλαν στην πρώτη του εκλογική νίκη.
Σε κάθε περίπτωση, είναι μια κακή εικόνα. Φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά, και υπάρχει έλλειψη διαφάνειας ως προς το τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά. Δεν είναι μυστικό πως πολιτικοί του κατεστημένου, όπως ο Χάρις, εξυπηρετούν το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα, το οποίο ο Τραμπ καταγγέλλει συστηματικά. Όμως ο Τραμπ εγείρει την πιθανότητα στους υποστηρικτές του ότι πίσω από το πανηγύρι του κρύβεται κάτι ακόμη δυνητικά πιο ύποπτο από αυτό. Και το ρίσκο που παίρνει επιμένοντας σε αυτό είναι ότι οι ψηφοφόροι θα μπορούσαν είτε να μείνουν στο σπίτι τους είτε να αποφασίσουν να ψηφίσουν το διάβολο που ξέρουν.