Μια τέτοια κίνηση δε θα ήταν μόνο αντισυνταγματική, αλλά και στρατηγικά ανόητη.
L-R: U.S. Secretary of State Antony Blinken and Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu shake hands after their meeting at the Prime Minister's Office in Jerusalem, on Monday, January 30, 2023. DEBBIE HILL/Pool via REUTERS
Η ισραηλινή κυβέρνηση έχει κρατήσει την κυβέρνηση Μπάιντεν στο σκοτάδι σχετικά με τις λεπτομέρειες των σχεδιαζόμενων αντιποίνων κατά του Ιράν.
Σύμφωνα με πηγές που αξιοποίησαν η Wall Street Journal και το NBC News, η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν έχει μοιραστεί πληροφορίες με τις ΗΠΑ σχετικά με το τι πρόκειται να κάνει «ακόμη και αφού Αμερικανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι συζήτησαν την πιθανή υποστήριξη των ισραηλινών αντιποίνων με πληροφορίες ή δικές τους αεροπορικές επιδρομές, σύμφωνα με δύο Αμερικανούς αξιωματούχους».
Daniel Larison - responsiblestatecraft.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η έλλειψη επικοινωνίας του Ισραήλ με τις ΗΠΑ είναι αξιοσημείωτη από μόνη της, αλλά το γεγονός ότι ο αμερικανικός στρατός έχει κυκλοφορήσει το ενδεχόμενο να εξαπολύσει αεροπορικές επιδρομές σε ιρανικούς στόχους για να υποστηρίξει την επίθεση του Ισραήλ είναι ανησυχητικό.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν νομικά να ξεκινήσουν εχθροπραξίες εναντίον του Ιράν για να υποστηρίξουν ένα ισραηλινό αντίποινο, ανεξάρτητα από το πώς η κυβέρνηση μπορεί να προσπαθήσει να το παρουσιάσει ως «αμυντική» ενέργεια. Είναι επίσης εντελώς απαράδεκτο σύμφωνα με το συνταγματικό μας σύστημα οι αμερικανικές δυνάμεις να συμμετέχουν σε μια επίθεση εναντίον μιας άλλης χώρας χωρίς συζήτηση και εξουσιοδότηση από το Κογκρέσο. Εκτός εάν υπάρχει επίθεση κατά των Ηνωμένων Πολιτειών ή των δυνάμεών τους, ο πρόεδρος δεν μπορεί να διατάξει τον στρατό να συμμετάσχει σε εχθροπραξίες από μόνος του. Ο στρατός των ΗΠΑ δεν θα έπρεπε να συμμετέχει ή να συνδράμει σε μια τέτοια επίθεση μόνο και μόνο επειδή το λέει ο πρόεδρος.
Οποιαδήποτε υποστήριξη των ΗΠΑ σε μια ισραηλινή επίθεση στο Ιράν θα ήταν σοβαρό λάθος. Οι άμεσες ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν δε θα τερματίσουν τα πέρα δώθε αντίποινα μεταξύ των δύο κρατών. Πρακτικά εγγυώνται ότι η ιρανική ηγεσία θα αισθανθεί αναγκασμένη να απαντήσει και πάλι με τον ίδιο τρόπο. Εάν η Ουάσινγκτον θεωρηθεί ότι συνδράμει την ισραηλινή επίθεση με οποιονδήποτε τρόπο, αυτό θα μπορούσε επίσης να εκθέσει τα αμερικανικά στρατεύματα και πλοία στην περιοχή σε ιρανικά αντίποινα.
Προφανώς τα άμεσα αμερικανικά πλήγματα σε ιρανικές δυνάμεις ή εγκαταστάσεις θα προσκαλούσαν περισσότερες επιθέσεις κατά του αμερικανικού προσωπικού και των συμφερόντων.
Ενώ η κυβέρνηση Μπάιντεν συνεχίζει να παρέχει άνευ όρων υποστήριξη στο Ισραήλ, ανεξάρτητα από το τι κάνει η κυβέρνησή του, οι αμερικανο-ισραηλινές σχέσεις εξακολουθούν να έχουν πέσει σε νέα χαμηλά επίπεδα. Το Ισραήλ έχει επανειλημμένα πραγματοποιήσει επιθέσεις στη Συρία, τον Λίβανο και το Ιράν χωρίς να ενημερώσει την Ουάσιγκτον πολύ ή καθόλου εκ των προτέρων, παρά την εκτεταμένη υποστήριξη και προστασία που παρέχουν οι ΗΠΑ.
Στην περίπτωση των έντονων αεροπορικών επιδρομών που σκότωσαν τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα μαζί με πιθανώς εκατοντάδες αμάχους, η ισραηλινή κυβέρνηση φέρεται να μην ενημέρωσε τις ΗΠΑ πριν από την έναρξη της επίθεσης. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου μπορεί να υπέθεσε ότι τα πλήγματα ήταν τόσο επιθετικά που οι ΗΠΑ θα αντιδρούσαν σε αυτά αν γνώριζαν νωρίτερα.
Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο Laura Rozen, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου εμπόδισε τον υπουργό Άμυνας του Ισραήλ, Yoav Gallant, να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή την εβδομάδα για να συναντηθεί με τον υπουργό Άμυνας και τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Jake Sullivan. Ο Νετανιάχου φέρεται να επέμεινε πως δε θα επέτρεπε στον Γκάλαντ να πάει στην Ουάσινγκτον μέχρι να τον καλέσει ο Μπάιντεν και το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο να εγκρίνει το σχέδιο επίθεσης. Ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός δεν έχουν μιλήσει από τον Αύγουστο. Την Τετάρτη υπήρξε αναφορά ότι ο Μπάιντεν θα μιλούσε με τον Νετανιάχου εκείνη την ημέρα.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι υπεύθυνη για την ενθάρρυνση αυτού που ο μελετητής διεθνών σχέσεων Μπάρι Πόζεν έχει αποκαλέσει «απερίσκεπτη οδήγηση» από την ισραηλινή κυβέρνηση. Ο Posen εξήγησε την έννοια της «απερίσκεπτης οδήγησης» στο βιβλίο του «Συγκράτηση» ως εξής: «Μικρά κράτη ή μη κρατικοί δρώντες, που για διάφορους λόγους έχουν αποκτήσει εμπιστοσύνη στη δέσμευση των ΗΠΑ, συμπεριφέρονται απερίσκεπτα. Επιδιώκουν τα δικά τους στενά συμφέροντα, ακόμη και όταν αυτά έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών».
Επειδή οι ΗΠΑ έχουν υποστηρίξει αντανακλαστικά το Ισραήλ σε κάθε του βήμα και έχουν συμβάλει στη θωράκιση του Ισραήλ από τις συνέπειες των επιθέσεών του σε άλλες χώρες, ο Νετανιάχου έχει επωφεληθεί από αυτή την ακλόνητη υποστήριξη για να πάρει πολύ μεγαλύτερα ρίσκα από ό,τι πιθανόν θα είχε πάρει διαφορετικά. Αυτό ήταν καταστροφικό για την περιοχή και τρομερό για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και κατέστη δυνατό χάρη στην υπερβολική δέσμευση της Ουάσινγκτον.
Ο υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν φέρεται να περιέγραψε την ισραηλινή συμπεριφορά ως «παιχνίδι με τα λεφτά του σπιτιού». Όπως το έθεσε ένα δημοσίευμα της Washington Post, ο Όστιν εννοούσε ότι το Ισραήλ «ρίχνει μεγάλες βολές στους αντιπάλους του, γνωρίζοντας πως οι Ηνωμένες Πολιτείες, ως ο κύριος σύμμαχος του Ισραήλ, θα ρίξουν το στρατιωτικό και διπλωματικό τους βάρος πίσω του». Οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης αναγνωρίζουν μεν τη στρεβλή επίδραση που έχει η κλειδωμένη υποστήριξή τους στη λήψη αποφάσεων στο Ισραήλ, αλλά δεν είναι πρόθυμοι να αλλάξουν πορεία και να χαλιναγωγήσουν τον Νετανιάχου.
Οι ΗΠΑ θα έπρεπε να παροτρύνουν το Ισραήλ να απέχει από περαιτέρω επιθέσεις κατά του Ιράν και των ιρανικών δυνάμεων και θα έπρεπε να χρησιμοποιούν τη σημαντική τους επιρροή για να διασφαλίσουν ότι το Ισραήλ δεν θα επιτεθεί. Δεδομένων των σχετικά περιορισμένων ζημιών και της έλλειψης θυμάτων από τις δύο πυραυλικές επιθέσεις του Ιράν, ένας άλλος γύρος επιθέσεων θα υποδαύλιζε μόνο τη σύγκρουση και θα προκαλούσε περισσότερα αντίποινα. Ούτε το Ισραήλ ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να αντέξουν έναν πόλεμο με το Ιράν και η κυβέρνησή μας θα πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να καταστήσει αυτόν τον πόλεμο λιγότερο πιθανό.
Δυστυχώς, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία βούληση στην κυβέρνηση Μπάιντεν να σταματήσει την ολίσθηση προς μια μεγαλύτερη σύγκρουση στην οποία εμπλέκονται αμερικανικές δυνάμεις.