Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Η τολμηρή επίθεση με βομβητή διέκοψε την αλυσίδα διοίκησης και τις επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ, την οποία το Ισραήλ εκμεταλλεύτηκε στη συνέχεια για να πλήξει τα αποθέματα πυραύλων της, ενώ η ομάδα είχε αναστατωθεί από αυτό το πλήγμα. Ο επικεφαλής τους Σαγιέντ Χασάν Νασράλα, τον οποίο οι IDF ισχυρίζονται ότι σκότωσαν την Παρασκευή, αν και η Χεζμπολάχ δεν το έχει επιβεβαιώσει ακόμη μέχρι την στιγμή που γράφεται το κείμενο, είτε απέφευγε ακόμη την κλιμάκωση λόγω της ορθολογικής του πίστης στη MAD είτε ήταν κυριολεκτικά ανίκανος να το κάνει μετά από όσα είχαν συμβεί. Σε κάθε περίπτωση, το Ιράν θα μπορούσε να είχε κλιμακώσει αντί αυτού, αλλά αρνήθηκε.
Ήρθε η ώρα να αναλογιστούμε τι έκαναν όλοι λάθος. Για αρχή, κανείς δεν είχε ιδέα πόσο βαθιά είχαν διεισδύσει οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες στη Χεζμπολάχ. Γνώριζαν τις τοποθεσίες των περισσότερων αποθεμάτων πυραύλων, το πού βρίσκονταν τα ηγετικά στελέχη της ομάδας και ήταν σε θέση ακόμη και να τοποθετήσουν κυριολεκτικά μεταμφιεσμένες βόμβες σε πολλούς από αυτούς. Αυτό δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με τεχνικά μέσα. Επομένως, η υψηλού επιπέδου ανθρώπινη νοημοσύνη είναι προφανώς υπεύθυνη. Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία ακρωτηρίασαν τη Χεζμπολάχ εκ των έσω πριν καν αρχίσει ο τελευταίος πόλεμος.
Δεύτερον, τόσο οι φίλοι όσο και οι εχθροί πείστηκαν ότι ο Άξονας Αντίστασης θα έβγαινε με τα όπλα στο στόμα αν βρισκόταν ποτέ στο χείλος της ήττας, κάτι που δε συνέβη. Αν και δεν είναι σαφές αν η Χεζμπολάχ ήθελε να κλιμακώσει αλλά κυριολεκτικά δεν μπορούσε ή αν ποτέ δεν το σκέφτηκε σοβαρά λόγω MAD, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ιράν έκανε σκόπιμα την επιλογή να μην το κάνει. Ενώ κάποιοι μπορεί να το αποδώσουν αυτό στον νέο «μετριοπαθή»/«μεταρρυθμιστή» πρόεδρό του, αυτό αγνοεί τον ρόλο του Ανώτατου Ηγέτη και του IRGC.
Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι για τις σχέσεις του Ιράν με τον Άξονα Αντίστασης, όχι ο εκλεγμένος ηγέτης, και δεν είναι ούτε υποταγμένοι σε αυτόν. Δεν υπάρχει καμία αξιόπιστη ένδειξη πως ήθελαν να κλιμακώσουν αλλά τους σταμάτησε ο πρόεδρος. Αντίθετα, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η ηγεσία της χώρας στο σύνολό της αποφάσισε να μην διακινδυνεύσει την MAD με το Ισραήλ διεξάγοντας συμβατικό πόλεμο εναντίον του για την υπεράσπιση της Χεζμπολάχ, υποδηλώνοντας έτσι ότι η προηγούμενη ρητορική προς αυτή την κατεύθυνση ήταν απλώς μια μπλόφα.
Βασιζόμενοι σε αυτή την παρατήρηση, το τρίτο σημείο είναι ότι ο βομβαρδισμός του ιρανικού προξενείου στη Δαμασκό από το Ισραήλ νωρίτερα φέτος και τα αντίποινα της Ισλαμικής Δημοκρατίας μπορούν να θεωρηθούν εκ των υστέρων ως ένα παιχνίδι που άλλαξε τα δεδομένα όσον αφορά τις εκτιμήσεις τους για τις στρατιωτικές δυνατότητες του άλλου. Αν και η απάντηση του Ιράν ήταν συγκρατημένη, το Ισραήλ αισθάνθηκε αρκετά σίγουρο ότι το ίδιο και οι σύμμαχοί του θα μπορούσαν να αναχαιτίσουν μια μεγαλύτερη βολή, ενθαρρύνοντάς το έτσι να δολοφονήσει τον πολιτικό επικεφαλής της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγιε στην Τεχεράνη το καλοκαίρι.
Το Ιράν επέλεξε να μην αναπαράγει τα αντίποινα της άνοιξης, γεγονός που ερμηνεύτηκε από ορισμένους ως σοφή επιλογή για την αποφυγή ενός δυνητικά ανεξέλεγκτου σπιράλ κλιμάκωσης που θα μπορούσε να οδηγήσει στην άμεση παρέμβαση των ΗΠΑ στη σύγκρουση, αλλά ίσως εκ των υστέρων να οφείλεται στο γεγονός ότι το Ιράν ταπεινώθηκε πρόσφατα από την αεράμυνα του Ισραήλ. Τέταρτον, αυτή η εκδοχή των γεγονότων είναι ταμπού για να συζητηθεί στην κοινότητα των Alt-Media, καθώς οι περισσότεροι κορυφαίοι επιδραστικοί παράγοντες συμπαθούν τον Άξονα της Αντίστασης και θα «ακυρώσουν» όποιον αμφισβητεί τις ικανότητες ή τη βούλησή τους.
Όποιος τολμήσει να το κάνει αυτό, συκοφαντείται ως «Σιωνιστής», «πράκτορας της CIA/Mossad» κ.λπ. γεγονός που δημιούργησε μια εναλλακτική πραγματικότητα που ενίσχυσε τις λανθασμένες αντιλήψεις που συζητούνται ειλικρινά σε αυτή την ανάλυση. Κάθε αναμφισβήτητη οπισθοδρόμηση παρουσιάζεται από αυτούς ως μέρος ενός «5D chess master plan», μερικές φορές ακόμη και για να «προσποιηθούν αδυναμία προκειμένου να ψυχολογήσουν το Ισραήλ», αλλά αυτό είναι πλέον γνωστό πως δεν είναι αλήθεια. Η ψυχρή πραγματικότητα είναι ότι το Ισραήλ είναι πολύ ισχυρότερο από ό,τι ισχυρίζονται και ο Άξονας Αντίστασης πολύ λιγότερο επιρρεπής στην κλιμάκωση επίσης.
Και τέλος, ίσως το πιο σημαντικό σημείο είναι πως το Ισραήλ ήταν πρόθυμο να διακινδυνεύσει το MAD για ιδεολογικούς λόγους που πηγάζουν από την κοσμοθεωρία της σημερινής ηγεσίας του, ενώ ο Άξονας Αντίστασης ήταν πάντα πολύ πιο ορθολογικός, εξ ου και παρέμεινε προσηλωμένος στο MAD και δεν πέρασε ποτέ τις κόκκινες γραμμές του Ισραήλ. Η Χεζμπολάχ μπορεί κυριολεκτικά να μην είναι σε θέση να το κάνει τώρα, ακόμη και αν το ήθελε, αλλά η ιρανική ηγεσία - η οποία περιλαμβάνει τον Ανώτατο Ηγέτη και το IRGC - εξακολουθεί να πιστεύει ακράδαντα στο να μην διακινδυνεύσει τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δεν είναι ντροπή να μην γνωρίζουμε τίποτα από όλα αυτά πριν από τον τελευταίο πόλεμο Ισραήλ-Λιβάνου, αλλά όσοι ειλικρινά φιλοδοξούν να κατανοήσουν τις Διεθνείς Σχέσεις όπως αντικειμενικά υπάρχουν και όχι όπως επιθυμούν να είναι, πρέπει να σκεφτούν νηφάλια τα πέντε σημεία που μοιράζονται σε αυτή την ανάλυση. Όποιος εξακολουθεί να αρνείται να μάθει από τα λάθη της κρίσης του είναι είτε παραπλανητικός είτε προπαγανδιστής. Είναι δυνατόν να αναγνωρίσουμε αυτές τις σκληρές αλήθειες και να εξακολουθήσουμε να υποστηρίζουμε τον Άξονα Αντίστασης, παρά τα όσα μπορεί να ισχυρίζονται οι φύλακες των Alt-Media.