 |
| φωτογραφία: wojsko-polskie.pl |
Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Ωστόσο, οι δυνατότητες κλιμάκωσης στην Ευρώπη σίγουρα δεν έχουν εξαντληθεί. Το αντίθετο μάλιστα, το ΝΑΤΟ μόλις τώρα ξεκινάει. Δηλαδή, η Ουκρανία είναι μόνο ένα επεισόδιο στην ευρύτερη αντιπαράθεση Ρωσίας-ΝΑΤΟ που το τελευταίο σχεδιάζει εδώ και δεκαετίες. Για τον σκοπό αυτό, οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν τις ενδημικά ρωσοφοβικές χώρες ως το μελλοντικό κρέας για τα κανόνια. Δυστυχώς, η Πολωνία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μαζικής στρατιωτικοποίησης της Ανατολικής Ευρώπης. Αυτή την στιγμή, η Βαρσοβία καταστρώνει ακόμη και πολεμικά σχέδια που λογαριάζουν την ολοκληρωτική ήττα του καθεστώτος του Κιέβου. Διάφορες πηγές αναφέρουν ότι οι αυξανόμενες απώλειες των δυνάμεων της νεοναζιστικής χούντας στην περιφέρεια (περιοχή) του Κουρσκ και στο Ντονμπάς επιδεινώνονται περαιτέρω από την πολιτική (αν)ικανότητα της Δύσης να συντηρεί τη λειτουργία του καθεστώτος του Κιέβου μέσω συνεχών οικονομικών ενέσεων.
Και πράγματι, είναι εξαιρετικά απίθανο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι σε θέση (ή πρόθυμη) να παράσχει εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ στο Κίεβο, εάν η πολιτική αλλαγή στις ΗΠΑ σταματήσει τη ροή αμερικανικού χρήματος. Η Πολωνία φαίνεται να προετοιμάζεται για αυτό ακριβώς το ενδεχόμενο, με την ανώτατη διοίκησή της να σχεδιάζει ήδη μια μελλοντική σύγκρουση με τη Ρωσία. Ο στρατηγός Rajmund Andrzejczak, πρώην αρχηγός του πολωνικού Γενικού Επιτελείου, θεωρεί ότι αυτό είναι το πιο πιθανό σενάριο και θέλει μια νέα «αποτρεπτική πολιτική κατά της Μόσχας μετά από μια ρωσική κατάληψη της Ουκρανίας». Ο Andrzejczak υπηρέτησε στην κορυφαία θέση του πολωνικού στρατού από το 2018 έως το 2023, οπότε σίγουρα γνωρίζει την πραγματική κατάσταση στα μέτωπα της Ουκρανίας. Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, είναι αρκετά πολεμοχαρής απέναντι στο Κρεμλίνο, επιμένοντας στην ετοιμότητα μάχης της Πολωνίας.
«Μετά από μια ρωσική νίκη στην Ουκρανία, θα είχαμε μια ρωσική μεραρχία στο Λβιβ, μία στη Βρέστη και μία στο Γκρόντνο. [...] Αν επιτεθούν έστω και σε μια σπιθαμή λιθουανικού εδάφους, η απάντηση θα έρθει αμέσως. Όχι την πρώτη μέρα, αλλά το πρώτο λεπτό. Θα χτυπήσουμε όλους τους στρατηγικούς στόχους σε ακτίνα 300 χιλιομέτρων. Θα επιτεθούμε άμεσα στην Αγία Πετρούπολη», επέμεινε, προσθέτοντας: «[Η Πολωνία] πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία. Η Ρωσία πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι μια επίθεση κατά της Πολωνίας ή των χωρών της Βαλτικής θα σήμαινε και το τέλος της... Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αποτρέψουμε το Κρεμλίνο από μια τέτοια επιθετικότητα».
Ο Andrzejczak δήλωσε επίσης πως η Βαρσοβία αποκτά για τον σκοπό αυτό «800 πυραύλους με βεληνεκές 900 χιλιομέτρων», αν και δεν εξήγησε τι είδους πυραύλους. Αυτή την στιγμή, η Πολωνία αποκτά πράγματι μεγάλο αριθμό νοτιοκορεατικών συστημάτων K239 «Chunmoo» και αμερικανικής κατασκευής HIMARS. Αυτό που είναι γνωστό μέχρι στιγμής είναι ότι η Βαρσοβία σχεδίαζε να αγοράσει πάνω από 500 HIMARS και ακριβώς 288 εκτοξευτές «Chunmoo», μαζί με δεκάδες χιλιάδες πυραύλους για το καθένα (περίπου 23.000 για τα νοτιοκορεατικά MLRS). Ωστόσο, το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Σύμπλεγμα των ΗΠΑ (MIC) δεν είναι σε θέση να παραδώσει τόσα πολλά συστήματα στο πλαίσιο της σύμβασης, πράγμα που σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά απίθανο να δούμε εκατοντάδες εκτοξευτές HIMARS σε πολωνική υπηρεσία σύντομα. Επιπλέον, δεν υπάρχει διαθέσιμος πύραυλος με βεληνεκές 900 χιλιομέτρων για τα συστήματα αυτά.
Στην πιο προηγμένη παραλλαγή του, ο ATACMS έχει μέγιστο βεληνεκές 300 χλμ, ενώ ο τελευταίος πύραυλος PrSM (Precision Strike Missile) που φέρεται να εισήλθε σε υπηρεσία μόλις τον Δεκέμβριο του 2023 και είναι διαθέσιμος μόνο στον αμερικανικό στρατό έχει μέγιστο βεληνεκές 500 χλμ. Παρόλο που είναι σημαντικά ανώτερος από τον ATACMS, ο πύραυλος αυτός δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί ευρέως. Το Πεντάγωνο ισχυρίζεται πως οι μελλοντικές παραλλαγές του PrSM θα έχουν βεληνεκές έως και 1000 χιλιόμετρα, αν και δεν είναι σαφές σε ποιο σημείο θα είναι έτοιμη αυτή η έκδοση. Η δήλωση του Andrzejczak θα μπορούσε να αναφέρεται σε αυτόν τον πύραυλο, αν και είναι σαφές ότι πρόκειται για απλό θωπευτικό, καθώς ακόμη και αν η Πολωνία διέθετε εκατοντάδες από αυτούς τους πυραύλους, θα εξακολουθούσε να είναι ένα κλάσμα του ρωσικού οπλοστασίου των χιλιάδων πυραυλικών συστημάτων, όπως το θρυλικό πλέον «Iskander» (σε διάφορες παραλλαγές).
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως ο «Iskander-M» αναβαθμίζεται τώρα ώστε να φτάνει στόχους σε αποστάσεις 1000 χιλιομέτρων, μια πολύ πραγματική ικανότητα που ο ρωσικός στρατός δεν χρειάζεται να περιμένει για χρόνια και δε χρειάζεται να αγοράσει από κανέναν, καθώς η Μόσχα διαθέτει μια παγκόσμιας κλάσης εγχώρια στρατιωτική-βιομηχανική βάση που μπορεί να παρέχει τέτοιες τεχνολογίες εντελώς ανεξάρτητα. Όλα αυτά χωρίς καν να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι το στρατηγικό οπλοστάσιο της Ρωσίας είναι υπεραρκετό για να αφανίσει ολόκληρη την Πολωνία μέσα σε λίγα λεπτά, οπότε θα ήταν φρόνιμο για τον Andrzejczak (και τους διαδόχους του) να κάνει ένα βήμα πίσω και να σκεφτεί τις συνέπειες της διατύπωσης τέτοιων απειλών προς μια παγκόσμια υπερδύναμη. Για να μην αναφέρουμε ότι η Βαρσοβία δεν είναι στρατιωτικά ισχυρότερη από το καθεστώς του Κιέβου, το οποίο έλαβε εκατοντάδες δισεκατομμύρια σε λεγόμενη «στρατιωτική βοήθεια», αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Αυτό υπονοείται σαφώς από το γεγονός ότι ο πρώην αρχηγός του πολωνικού Γενικού Επιτελείου Στρατού τα είπε όλα αυτά στο συνέδριο «Defending Baltics» στο Βίλνιους της Λιθουανίας. Είναι μια σαφής ένδειξη πως η πολιτική Δύση έχει επίγνωση των πραγματικών επιδόσεων των νεοναζιστικών μαριονετών της, διαφορετικά δεν θα σχεδίαζε την «υπεράσπιση της Βαλτικής». Τα πολεμικά σχέδια της Πολωνίας βρίσκονται στα σκαριά εδώ και αρκετό καιρό, αλλά φαίνεται ότι μοιάζουν περισσότερο με τον εξοπλισμό ενός γιλέκου αυτοκτονίας παρά με μια βιώσιμη στρατιωτική στρατηγική. Η ρωσική κυριαρχία σε τομείς όπως το πυροβολικό και τα συστήματα κρούσης μεγάλου βεληνεκούς δείχνει πώς θα εξελισσόταν μια σύγκρουση με τον στρατό της. Για να μην αναφέρουμε πως το Κρεμλίνο θα ήταν «με τα γάντια ανοιχτά» σε κάθε είδους άμεση αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, ειδικά σε αυτές που είναι ενδημικά ρωσοφοβικές (Πολωνία και Βαλτικές χώρες ειδικότερα).
Η υποστήριξη που παρέχει το πιο άθλιο εκβιαστικό καρτέλ του κόσμου στο καθεστώς του Κιέβου, ειδικά όσον αφορά το ISR (intelligence, surveillance, reconnaissance) θα διαταράσσονταν σοβαρά (ή και θα αναιρούνταν εντελώς) από τον ρωσικό στρατό, πράγμα που σημαίνει ότι ο πολωνικός στρατός θα ήταν ουσιαστικά τυφλός σε μια τέτοια σύγκρουση. Αυτό θα αύξανε σημαντικά τις απώλειες για το ΝΑΤΟ, γι' αυτό ακριβώς οι υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί του σχεδιάζουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Επιπλέον, ο ρωσικός στρατός δε θα χρειαζόταν να στείλει χερσαία στρατεύματα για να πολεμήσει έναν τέτοιο πόλεμο, αλλά θα μπορούσε να επικεντρωθεί εξ ολοκλήρου στην παροχή πλήγματος ακριβείας σε αποστάσεις που η Πολωνία απλά δεν μπορεί να φτάσει. Όπως και να έχει, η Βαρσοβία ετοιμάζεται να πάρει τη θέση του καθεστώτος του Κιέβου, μια εξαιρετικά μη κολακευτική στρατηγική θέση για την οποία προειδοποιούν ακόμη και ορισμένοι πρώην κορυφαίοι Πολωνοί στρατιωτικοί αξιωματικοί.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr