pixabay / Myriams-Fotos |
Του Στρατή Μαζίδη
Συγγνώμη αλλά ο Κασσελάκης είναι ακριβώς ίδιος όπως την πρώτη ημέρα που εμφανίστηκε αμερικανοκατέβατος. Συνεπώς τι άλλαξε και όλοι όσοι τον στήριξαν, τώρα δε θέλουν ούτε να τον βλέπουν;
Είναι απλά τα πράγματα. Μπορεί να υπάρχουν μομφές για τον τρόπο που χειρίστηκε το κόμμα, όμως η ουσία είναι ότι δεν τράβηξε. Ο Στέφανος Κασσελάκης στις ευρωεκλογές ήρθε δεύτερος ελλείψει τρίτου, είδε το κόμμα να υποχωρεί κάτω από το 15% ενώ η πραγματική του διαφορά από το ΠΑΣΟΚ ήταν σχεδόν ένα γεμάτο ΟΑΚΑ.
Έκτοτε στις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται πλέον τέταρτος και μονοψήφιος πίσω από πια και από την Ελληνική Λύση και πολύ κοντά στο ΚΚΕ.
Αν βρισκόταν δύο μονάδες πίσω από την καταρρέουσα ΝΔ, θα τον αμφισβητούσε κανείς; Θα ενοχλούσαν οι θέσεις του για διάφορα κομματικά θέματα; Όχι.
Κάποιοι πίστεψαν πριν από ένα χρόνο ότι στο πρόσωπο του Κασσελάκη θα προέκυπτε ο νέος Τσίπρας. Σίφουνας ήρθε, σίφουνας κέρδισε κ.ο.κ. Ποιος ενοχλήθηκε όταν αποχώρησε μια υπο-ομάδα που έκανε τη Νέα Αριστερά; Κανείς.
Ο καιρός όμως πέρασε. Ο τροχός δε γύρισε. Γιατί; Ίσως επειδή δεν υπάρχει πια τροχός. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε την ευκαιρία του. Πήρε ένα ΟΧΙ και το έκανε ΝΑΙ, υπηρέτησε τα μνημόνια καλύτερα από τον καθένα και χωρίς να έχει λαϊκή εντολή για κάτι τέτοιο ανακάλυψε και μια Μακεδονία εκτός συνόρων.
Ήταν τέτοια η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, που ενώ τον διαδέχθηκε η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, που τάραξε τους Ελληνες στα λουκέτα, τις υποχρεωτικότητες και τους ξεζουμίζει στη φορολογία, αυτός συνέχισε [και συνεχίζει] να βυθίζεται.