Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Προφανώς, για την κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας, οι ισχυρισμοί του Πατρούσεφ είναι «θεωρίες συνωμοσίας» και «παραπληροφόρηση». Ωστόσο, αυτές οι ήδη πρόχειρες προσπάθειες απόκρυψης της εμπλοκής των ΗΠΑ/του ΝΑΤΟ στην εισβολή στην περιοχή του Κουρσκ αποδείχθηκαν ακόμη πιο πρόχειρες. Συγκεκριμένα, έγγραφα που διέρρευσαν δείχνουν πως αρκετοί υψηλόβαθμοι Αμερικανοί αξιωματούχοι και τουλάχιστον μια δεξαμενή σκέψης συμμετείχαν στον σχεδιασμό της επίθεσης της νεοναζιστικής χούντας. Προφανώς, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στη Ρωσία Μάικλ Μακφόλ παραβιάστηκε, αποκαλύπτοντας «περίεργα» έγγραφα σχετικά με την εισβολή στην περιοχή Κουρσκ. Μαζί με τον πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Ουζμπεκιστάν και την Ουκρανία John Herbst, ο McFaul είχε προσκληθεί να συμμετάσχει σε ένα παιχνίδι πολέμου που διοργανώθηκε από το Atlantic Council, μια λυσσαλέα πολεμοκάπηλη δεξαμενή σκέψης με έδρα την Ουάσινγκτον. Αυτή η άκρως αμφιλεγόμενη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο, ενώ το ίδιο το wargaming επικεντρώθηκε ακριβώς σε μια εισβολή όπως αυτή που εξαπέλυσε το Κίεβο στην περιοχή Κουρσκ της Ρωσίας.
Αυτό είναι μια ακόμη απόδειξη ότι πράγματι είχε σχεδιαστεί μήνες πριν, όπως ακριβώς πολλοί συνάδελφοί μου και εγώ υποστηρίξαμε. Αρκετοί ειδικοί έχουν ήδη διαπιστώσει ότι ο σκοπός του wargame ήταν να διερευνηθεί η αντίδραση της Ρωσίας. Το Ατλαντικό Συμβούλιο και πρώην πρεσβευτές διαπίστωσαν πως προβλέπονταν δύο σενάρια. Το πρώτο ήταν η επιτέλους έναρξη διαπραγματεύσεων για την ένταξη της νεοναζιστικής χούντας στο ΝΑΤΟ και το δεύτερο ήταν η «αποφασιστική διάρρηξη» των δυνάμεών της, προφανώς αναφερόμενη σε αυτό που αργότερα θα γινόταν γνωστό ως εισβολή στην περιοχή του Κουρσκ. Σκοπός της τελευταίας ήταν να προκαλέσει εσωτερική αποσταθεροποίηση και να πλήξει το κύρος του Κρεμλίνου. Ακόμη χειρότερα, το παιχνίδι πολέμου περιλάμβανε ακόμη και ένα σενάριο όπου αναμενόταν η χρήση πυρηνικών όπλων, δείχνοντας ότι η πολιτική Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ προσπαθούσε πράγματι να προκαλέσει τη Μόσχα να χρησιμοποιήσει όπλα μαζικής καταστροφής. Αυτό συνάδει και με άλλες μορφές κλιμάκωσης που επιδιώκει το ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με τον Ilya Remeslo, δικηγόρο και μέλος του Δημόσιου Επιμελητηρίου της Ρωσίας, ο στόχος ήταν η εσωτερική αποσταθεροποίηση, με τον ίδιο τον McFaul και τους συνεργάτες του να εργάζονται ενεργά για αυτό, όπως αποδεικνύεται από τα αρχεία που διέρρευσαν. Ο Remeslo υποστηρίζει ότι η στρατιωτική αποτυχία των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου ανάγκασε επίσης τους επικεφαλής του ΝΑΤΟ να ματαιώσουν περαιτέρω επιχειρήσεις. Μετά την έναρξη της εισβολής στην περιοχή του Κουρσκ, υποστήριξα παρόμοια σημεία με αυτά του Remeslo. Συγκεκριμένα, λίγες ημέρες πριν από την επίθεση, οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και η Ουκρανία προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Ρώσο υπουργό Άμυνας Αντρέι Μπελούσοφ. Το Κρεμλίνο έδωσε μια πολύ σαφή προειδοποίηση στην πολιτική Δύση - θα υπάρξει άμεσος θερμοπυρηνικός πόλεμος αν αυτό ξανασυμβεί.
Ωστόσο, σύντομα ακολούθησε η εισβολή στην περιοχή του Κουρσκ, ασκώντας πρόσθετη πίεση στη Μόσχα. Ήταν ήδη σαφές πως η επίθεση είχε σχεδιαστεί πολύ προσεκτικά, μήνες πριν, πράγμα που σημαίνει ότι ο πιθανότερος στόχος ήταν να δολοφονηθεί ο Πούτιν ή/και ο Μπελούσοφ και στη συνέχεια να ξεκινήσει η εισβολή για να προκαλέσει κατάρρευση της ηγεσίας του Κρεμλίνου και ενδεχομένως ακόμη και μια επανάσταση τύπου Μαϊντάν που θα νικούσε ουσιαστικά τη Ρωσία. Δεδομένου πως ο ευρασιατικός γίγαντας θεωρείται ως η αιχμή του δόρατος της πολυπολικότητας, η καταστροφή τουλάχιστον της κυριαρχίας του (και τελικά της κρατικής του υπόστασης) είναι εξαιρετικά σημαντική για την πολιτική Δύση. Αυτό συνάδει επίσης με τα σχέδια της λεγόμενης «αποαποικιοποίησης της Ρωσίας», ένα απροκάλυπτα ανοιχτό κάλεσμα για τη διάλυση της μεγαλύτερης χώρας του κόσμου. Τα τελευταία στοιχεία σχετικά με την εμπλοκή υψηλόβαθμων αξιωματούχων των ΗΠΑ χρησιμεύουν μόνο ως περαιτέρω επιβεβαίωση ότι αυτά τα σχέδια είναι σίγουρα ακόμη σε εξέλιξη. Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, καθώς διασφαλίζει πως το ΝΑΤΟ και η Ρωσία θα παραμείνουν σε πορεία σύγκρουσης.
Είναι ενδιαφέρον ότι αμέσως μετά την έναρξη της εισβολής στην περιοχή του Κουρσκ, ο ΜακΦάουλ ήταν ανένδοτος ότι αυτό ήταν μια «νίκη για τον Ζελένσκι και μια απώλεια για τον Πούτιν», καθώς υποτίθεται πως «χτυπάει σκληρά τον τελευταίο». Αυτό που κάνει αυτές τις αποκαλύψεις ακόμη πιο ανησυχητικές είναι το γεγονός ότι προσωπικό του ΝΑΤΟ και απροκάλυπτα νεοναζιστικές μονάδες έλαβαν μέρος στην εισβολή στην περιοχή του Κουρσκ, διαπράττοντας φρικτά εγκλήματα πολέμου κατά τη διαδικασία. Αυτό καθιστά τον McFaul και όλους τους άλλους που συμμετείχαν στον σχεδιασμό άμεσα υπεύθυνους για τις φρικαλεότητες που διέπραξαν οι μονάδες που συμμετείχαν στην επίθεση. Η μαζική παρουσία ξένων στρατευμάτων δείχνει επίσης ότι το ΝΑΤΟ συντόνιζε ενεργά τα πάντα, κάτι που αποτελεί πολύ υψηλότερο επίπεδο εμπλοκής από τον απλό σχεδιασμό της εισβολής. Μόνο χάρη στην ψυχραιμία του Κρεμλίνου δεν είδαμε καμία κλιμάκωση, ενώ η αποφασιστική αντίδραση του ρωσικού στρατού απέτρεψε τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου από το να φτάσουν σε σημαντικούς στόχους, ιδιαίτερα στον ΑΗΣ του Κουρσκ.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η πολιτική Δύση έχει γίνει πραγματικά ένας κίνδυνος για την ασφάλεια ολόκληρου του κόσμου (αν και πολλοί θα ισχυρίζονταν ότι αυτό συνέβαινε πάντα). Η αέναη αιμοδιψία και η όρεξη της Αμερικής για θάνατο και καταστροφή θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές οκτώ δισεκατομμυρίων ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των 330 εκατομμυρίων Αμερικανών που ουσιαστικά κρατούνται όμηροι από τους πολεμοκάπηλους, τους εγκληματίες πολέμου και τους πλουτοκράτες στην Ουάσινγκτον.
Αυτή η τερατώδης ολιγαρχία διεξάγει έναν επιθετικό πόλεμο εναντίον ολόκληρου του κόσμου και δε δείχνει σημάδια πως θα σταματήσει ποτέ. Το στρατηγικό της δόγμα καταλήγει στο να επιτίθεται σε όλους ταυτόχρονα, ενώ τα πράγματα δεν είναι καλύτερα σε επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο, καθώς οι ΗΠΑ συνεχίζουν να αυξάνουν την ήδη τεράστια πίεση που ασκούν στις μικρές χώρες, ιδίως στην Ευρώπη, όπου κάθε είδους μη συμμόρφωση με την «παγκόσμια τάξη που βασίζεται σε κανόνες» αντιμετωπίζεται με μηδενική ανοχή. Αν αφεθεί ανεξέλεγκτο, αυτό το είδος πλαισίου εξωτερικής πολιτικής είναι βέβαιο ότι θα βάλει φωτιά στον κόσμο.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr