Γράφει ο αντιστράτηγος ε.α., Κωνσταντίνος Κούσαντας
Άραγε οι 2 πρώην Πρωθυπουργοί έχουν κάποια κρυφή ατζέντα να επανέλθουν στην Προεδρία του Κυβερνώντος κόμματος;
Μάλλον όχι.
Να διεκδικήσουν την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας;
Μάλλον όχι.
Γιατί αποδομούν λοιπόν την πολιτική των υποχωρήσεων και του παζαρέματος στα εθνικά θέματα? Για να κάνουν αντιπολίτευση και να έχουν δημοσιότητα;
Μάλλον όχι.
Το πιο πιθανό να βλέπουν ενδείξεις υποχωρητικότητας και ίσως να προσπαθούν να ανακόψουν μια πορεία που φαίνεται ότι θα είναι επιζήμια για εθνικά θέματα Κυριαρχίας και Κυριαρχικών Δικαιωμάτων.
1. Πολιτικοί κύκλοι του κυβερνώντος κόμματος συνδέουν τους 2 πρώην πρωθυπουργούς με την τάση δεξιάς - ακροδεξιάς πολιτικής.
Όμως κράτη όπως η Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, ακόμα και οι ΗΠΑ φαίνεται να αποκηρύσσουν την woke ατζέντα η οποία εκφράζει τον επίσημο αντιπατριωτισμό της νέας εποχής, τον εφησυχασμό, την ψευτοκουλτούρα, την υποχωρητικότητα, την επιτρεπτικότητα, τον δικαιωματισμό των μειοψηφιών
Διαφαίνεται λοιπόν η ενίσχυση του στοιχείου του νατιβισμού να κυριαρχεί και αξίες όπως η πατρίδα, η θρησκεία και η οικογένεια έρχονται και αναβαθμίζονται ενάντια στους απάτριδες που υπάρχουν σε όλα τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα και τους οπαδούς των ανοιχτών συνόρων
2. Επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται σχετικά με την Ελληνοτουρκική προσέγγιση και οι ανησυχίες των Ελλήνων πολιτών είναι έκδηλες, η Ελλάδα συνεχίζει να παίζει το παιχνίδι της "αγιοποίησης της Τουρκίας" στην Δύση για δεύτερη φορά.
Στις 5 Ιανουαρίου 1978, την πρωθυπουργία στην Τουρκία ανέλαβε ο Μπουλέντ Ετσεβίτ και μία από τις πρώτες δηλώσεις του ήταν η ανάγκη ειρηνικής επίλυσης των ελληνοτουρκικών προβλημάτων και του Κυπριακού.
Τα ανοίγματα του Ετσεβίτ δημιούργησαν θετικές διεθνείς εντυπώσεις στην Δύση για την Τουρκία, ενώ η συνάντηση στο Μοντραί με τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή δεν προσέφερε εντέλει κάτι ουσιαστικό προς την κατεύθυνση της διευθέτησης των ελληνοτουρκικών προβλημάτων (υφαλοκρηπίδα και Κυπριακό).
Όμως με την συνάντηση του Μοντραί η Τουρκία κατάφερε και έκανε άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων από τις ΗΠΑ τον Αύγουστο του ίδιου έτους (λόγω της εισβολής στην Κύπρο που της είχε επιβληθεί) ενώ πήρε τεράστιο δάνειο από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να επιβιώσει.
Συμπερασματικά, ο διάλογος με την Τουρκία σε επίπεδο διμερών σχέσεων καλό είναι πάντα να υπάρχει ως επικοινωνία ως μια ανοιχτή γραμμή. Ακόμα και στην θετική ατζέντα της οικονομίας.
Τόσο, όσο επιτρέπεται. Ούτε εναγκαλισμοί ούτε χαριεντίσματα.