Το δεύτερο λάθος ήταν η εξέλιξη αυτής της κατάστασης σε...μονιμότητα και επανάπαυση. Οι τρομοκράτες προετοιμάστηκαν, εξοπλίστηκαν και αιφνιδίασαν το συριακό κράτος που μάλλον πιάστηκε στον ύπνο με τους εξτρεμιστές να έχουν πατήσει πλέον πόδι στις δυτικές περιοχές της πόλης του Χαλεπίου αρκετά χρόνια μετά την απελευθέρωσή του.
Εν προκειμένω ο συριακός πόλεμος αναζωπυρώθηκε στις 27 Νοεμβρίου, καθώς διάφορες ισλαμικές ομάδες υπό την ηγεσία της Hay'at Tahrir al-Sham (HTS), που συνδέεται με την Αλ Κάιντα, εξαπέλυσαν επίθεση μεγάλης κλίμακας από την ευρύτερη περιοχή του Ιντλίμπ εναντίον του Συριακού Αραβικού Στρατού (SAA).
Η επίθεση, με την κωδική ονομασία «Operation Deterrence of Aggression», ξεκίνησε νωρίς το πρωί με μαχητές από το HTS, το Ισλαμικό Κόμμα του Τουρκιστάν, την Jama'at al-Tawhid wal-Jihad και διάφορες παρατάξεις του υποστηριζόμενου από την Τουρκία Συριακού Εθνικού Στρατού, να διασπούν την κύρια αμυντική γραμμή του SAA στη δυτική επαρχία του Χαλεπίου.
Οι επιτιθέμενοι αντιμετωπίστηκαν γρήγορα με σφοδρές αεροπορικές επιδρομές τόσο από τις Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις όσο και από τη Συριακή Αραβική Αεροπορία.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που συριακά πολεμικά αεροσκάφη βομβάρδισαν στόχους στην ευρύτερη περιοχή του Ιντλίμπ από τότε που η Ρωσία και η Τουρκία μεσολάβησαν για την κατάπαυση του πυρός στην περιοχή στις 5 Μαρτίου του 2020. Η επίθεση υπό την ηγεσία της HTS έθεσε τέλος στη συμφωνία.
Παρά τις βαριές απώλειες που υπέστησαν, μέχρι το τέλος της 27ης Νοεμβρίου, οι μαχητές κατάφεραν να καταλάβουν τη σημαντική βάση του 46ου Συντάγματος εκτός από αρκετές πόλεις, συμπεριλαμβανομένης της πόλης Hawar, περίπου δέκα χιλιόμετρα μακριά από την πόλη του Χαλεπίου.
Στις 28 Νοεμβρίου, οι τρομοκράτες πραγματοποίησαν νέα επίθεση στη δυτική ύπαιθρο του Χαλεπιού, σε άλλες δώδεκα περίπου πόλεις, μεταξύ των οποίων και το Χαν αλ-Άσαλ που βρίσκεται περίπου έξι χιλιόμετρα μακριά από τη δυτική είσοδο της πόλης του Χαλεπιού.
Οι μαχητές προχώρησαν επίσης προς τα νοτιοδυτικά της πόλης, καταλαμβάνοντας την πόλη al-Zarba η οποία βρίσκεται στον στρατηγικό αυτοκινητόδρομο M5, την κύρια διαδρομή προς το Χαλέπι. Ο αυτοκινητόδρομος έκλεισε ως αποτέλεσμα.
Νοτιοδυτικότερα του Χαλεπιού, οι μαχητές κατάφεραν να καταλάβουν την πόλη al-Barqoum ακριβώς δίπλα στον στρατηγικό λόφο al-Eis.
Μια άλλη επίθεση, με επικεφαλής κυρίως μαχητές υποστηριζόμενους από την Τουρκία, είχε στόχο την πόλη Anadan στα βορειοδυτικά του Χαλεπίου αργά στις 28 Νοεμβρίου. Ωστόσο, δεν αναφέρθηκε επιτυχία εκεί.
Ξεχωριστά, η HTS και οι σύμμαχοί της εξαπέλυσαν στις 28 Νοεμβρίου επίθεση στη νότια επαρχία του Ιντλίμπ και κατάφεραν να καταλάβουν τις πόλεις Dadikh, Kafr Batikh και Sheikh Ali κατά μήκος του M5.
Αργά στις 28 Νοεμβρίου άρχισαν να καταφθάνουν στις γραμμές του μετώπου μεγάλες ενισχύσεις από την 25η Μεραρχία Ειδικών Αποστολών, την 4η Τεθωρακισμένη Μεραρχία, τη Δημοκρατική Φρουρά, τις Ειδικές Δυνάμεις και άλλους σχηματισμούς του SAA. Υπήρχαν επίσης αναφορές για περιορισμένες αντεπιθέσεις και για ανακατάληψη του Khan al-Assal από τα συριακά στρατεύματα.
Παρόλα αυτά, οι μαχητές σημείωσαν περισσότερα κέρδη στις 29 Νοεμβρίου, φτάνοντας στα δυτικά προάστια της πόλης του Χαλεπιού το πρωί, αφού κατέλαβαν μια εγκαταλελειμμένη στρατιωτική επιστημονική ερευνητική εγκατάσταση και επέβαλαν τον έλεγχο του λόφου al-Eis στα νότια.
Αργότερα το απόγευμα, οι μαχητές εισέβαλαν στην πόλη του Χαλεπιού από τη δυτική κατεύθυνση, καταλαμβάνοντας το προάστιο Νέο Χαλέπι και εισερχόμενοι σε αρκετές άλλες κοντινές περιοχές. Η πόλη θα μπορούσε γρήγορα να πέσει στα χέρια των μαχητών, αν ο SAA δεν κατάφερνε να προετοιμάσει άμυνα για αστικές μάχες. Ο στρατός μπορεί ωστόσο να σχεδιάζει να τους πλευρίσει από τα περίχωρα της πόλης.
Το Ρωσικό Κέντρο Συμφιλίωσης στη Συρία δήλωσε ότι περίπου 400 μαχητές του HTS και των συμμάχων του σκοτώθηκαν τις πρώτες 24 ώρες της επίθεσης.
Τον μήνα που προηγήθηκε της επίθεσης, αρκετές αναφορές έκαναν λόγο για σχέδιο της HTS και των συμμάχων της να επιτεθούν στην πόλη του Χαλεπιού, προκειμένου να επωφεληθούν από την απόσπαση της προσοχής που προκαλούσε ο συνεχιζόμενος ισραηλινός πόλεμος τόσο στη Λωρίδα της Γάζας όσο και στον Λίβανο. Επιπλέον, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες προειδοποίησαν πως οι μυστικές υπηρεσίες του καθεστώτος του Κιέβου εξακολουθούσαν να δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή του Ιντλίμπ.
Παράλληλα οι κουρδικές SDF ανέλαβαν τον έλεγχο πόλεων και χωριών ανατολικά του Χαλεπίου μετά την αποχώρηση των συριακών δυνάμεων δίχως να διευκρινίζεται αν αυτό έγινε κατόπιν συννενόησης.
Επίσης χθες το βράδυ βομβαρδίστηκαν θέσεις ιρανικών ενόπλων ομάδων που δραστηριοποιούνται για λογαριασμό της Συρίας ανατολικά του Ευφράτη στο προγεφύρωμα του Κασάμ στο Ντέιρ Εζορ. Η επίθεση αποδίδεται στο Συνασπισμό των ΗΠΑ ενώ τα μεσάνυχτα οι Ισραηλινοί βομβάρδισαν θέσεις στην επαρχία Χομς κοντά στα σύνορα Συρίας - Λιβάνου.
Μια ενορχηστρωμένη επίθεση κατά της Συρίας που δεν έσκυψε το κεφάλι.
Ωστόσο ό,τι απελευθερώθηκε με πολύ κόπο και αίμα, χάνεται μέσα σε λίγες ώρες και θα χρειαστούν νέες θυσίες για να ανακτηθεί.
Πρέπει να σημειωθεί, η Τουρκία, η οποία διατηρεί μεγάλες δυνάμεις στην περιοχή, δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει την επίθεση, ούτε φυσικά ενημέρωσε τη Μόσχα, διότι ενδεχομένως διαβλέπει νέες επεκτατικές ευκαιρίες μέσα από αυτή την εξέλιξη γνωρίζοντας πολύ καλά ότι οι τρομοκράτες της Αλ Κάιντα γνωρίζουν πόσο κομβικό ρόλο διαδραματίζει η Αγκυρα για την επιβίωσή τους. Είναι αυτή η χώρα με την οποία συζητά πολύ συχνά τελευταία η ελληνική κυβέρνηση.
Ενδεχομένως πλέον να αντιλαμβάνονται στη Μόσχα ότι ο Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίο κυριολεκτικά έσωσαν το καλοκαίρι του 2016 "σφυρίζοντάς" του τι του ετοίμαζαν, δεν είναι τελικά και τόσο καλός σύμμαχος ή φίλος τους.
Είναι σαφές πως τα τελευταία δραματικά γεγονότα στη Συρία συνδέονται άμεσα με το δυτικό - νατοϊκό αδιέξοδο στην Ουκρανία. Οι καταιγιστικές εξελίξεις μετά τη χρήση του ρωσικού πυραύλου Ορέσνικ είχαν ως αποτέλεσμα την προσπάθεια για ανακάτεμα της τράπουλας αυτή τη φορά μέσω Συρίας. Το τραγικό είναι ότι αυτή η προσπάθεια ηγεμονίας και ελέγχου των πάντων από τη Δύση σκορπά θάνατο, ξεριζωμό και δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι δεν ήθελαν τίποτε άλλο από το να ζήσουν ειρηνικά και να προκόψουν στον τόπο τους.