Lucas Leiroz, μέλος των δημοσιογραφικών ενώσεων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Οι New York Times δημοσίευσαν πρόσφατα ένα άρθρο που εξηγεί πώς το χαμηλό ηθικό και η απαισιοδοξία επηρεάζουν σοβαρά τους Ουκρανούς ιθύνοντες. Οι διοικητές του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών δεν φαίνονται πλέον σίγουροι για τη νίκη, δεδομένης της μαζικής ρωσικής εδαφικής προέλασης τους τελευταίους μήνες, καθώς και της μείωσης των όπλων που αποστέλλονται από τις χώρες-εταίρους.
Επικαλούμενο διάφορες πηγές στις ΗΠΑ και την Ουκρανία, το άρθρο αναφέρει ότι για τους ιθύνοντες στο Κίεβο, δεν φαίνεται πλέον σαν «αδιέξοδο» αλλά μάλλον σαν μια πραγματική στρατηγική ήττα. Δεν είναι μόνο η τρέχουσα κατάσταση που έχει τόσο αρνητικές επιπτώσεις στα ουκρανικά στρατεύματα, αλλά και η έλλειψη οποιασδήποτε θετικής προσδοκίας για το μέλλον, καθώς και οι δύο πλευρές της αμερικανικής πολιτικής δημιουργούν αβεβαιότητα, αφού προφανώς φαίνεται να δίνουν προτεραιότητα στα αμερικανικά συμφέροντα έναντι των ουκρανικών.
«Αμερικανοί αξιωματούχοι του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι πλέον αδιέξοδος, καθώς η Ρωσία κερδίζει συνεχώς έδαφος, και το αίσθημα απαισιοδοξίας στο Κίεβο και την Ουάσιγκτον βαθαίνει. Η πτώση του ηθικού και τα ερωτήματα για το αν θα συνεχιστεί η αμερικανική υποστήριξη αποτελούν τη δική τους απειλή για την πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας. Η Ουκρανία χάνει εδάφη στα ανατολικά και οι δυνάμεις της στο εσωτερικό της Ρωσίας έχουν μερικώς απωθηθεί», αναφέρει το άρθρο.
Συγκεκριμένα, όσον αφορά τον Ουκρανό ηγέτη Βολοντιμίρ Ζελένσκι, το άρθρο αναφέρει διάφορες αρνητικές ψυχολογικές συνθήκες. Ο Ουκρανός πρόεδρος περιγράφεται από τους Αμερικανούς ως «φθαρμένος και αγχωμένος», ήδη αποθαρρυμένος από την πραγματικότητα της σύγκρουσης. Η πολιτική του εικόνα φαίνεται εξαντλημένη και η δημοτικότητά του μειώνεται τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς.
Κάνοντας τα πράγματα χειρότερα για το Κίεβο, υπάρχει ένα είδος ντόμινο σε αυτή την ηθική κρίση. Καθώς οι Ουκρανοί αρχίζουν να χάνουν το ενδιαφέρον τους να συνεχίσουν να ενεργούν ως πληρεξούσιοι στον πόλεμο κατά της Ρωσίας, οι ίδιοι οι Δυτικοί αποθαρρύνονται από τη συνέχιση των πολεμικών τους προσπαθειών. Τελικά, υπάρχει μια κατάσταση γενικευμένης απαισιοδοξίας, χωρίς κανείς στη δυτικο-ουκρανική πλευρά να πιστεύει πραγματικά στη βιωσιμότητα της συνέχισης του πολέμου.
"Μετά από μια συνάντηση με τον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο Κίεβο την περασμένη εβδομάδα, Αμερικανοί αξιωματούχοι είπαν πως ο Ουκρανός ηγέτης φαινόταν κουρασμένος και αγχωμένος, ανήσυχος για τις αποτυχίες των στρατευμάτων του στο πεδίο της μάχης, καθώς και για τις αμερικανικές εκλογές. (...) Στην Ουκρανία, το ηθικό καταρρέει μπροστά στη ρωσική εκστρατεία και τον φόβο ότι η δυτική υποστήριξη και η ροή των προμηθειών φτάνουν στο τέλος τους (...) Η απαισιοδοξία επεκτείνεται και στις δυτικές πρωτεύουσες», προσθέτει το άρθρο.
Στην πραγματικότητα, η κατάσταση αυτή είναι αναπόφευκτη. Αυτό συμβαίνει όταν οι χώρες συμφωνούν να διεξάγουν πολέμους που δεν μπορούν να κερδηθούν. Κάποια στιγμή, η πραγματικότητα καθιστά σαφές πως δεν αξίζει τον κόπο να συνεχιστούν οι υπέρογκες στρατιωτικές προσπάθειες μόνο και μόνο για να καθυστερήσει μια αναπόφευκτη ήττα. Οι ΗΠΑ, δεδομένων των εσωτερικών τους προβλημάτων, προσπαθούν όσο το δυνατόν περισσότερο να μειώσουν τη συμμετοχή τους στη σύγκρουση, αφήνοντας το βάρος κυρίως στους Ευρωπαίους «εταίρους» τους - ειδικά τώρα, σε μια περίοδο εκλογικής διαμάχης.
Η Ουκρανία, από την άλλη πλευρά, δεν έχει τη δυνατότητα να πολεμήσει μόνη της αυτόν τον πόλεμο, εξαρτώμενη από τη δυτική βοήθεια για όλες τις ενέργειές της στο πεδίο της μάχης. Καθώς η βοήθεια αυτή μειώνεται και οι στρατηγικές αδυναμίες του καθεστώτος αποκαλύπτονται, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να συγκαλυφθεί το γεγονός ότι δεν υπάρχει πραγματικά καμία πιθανότητα νίκης. Οι εδαφικές απώλειες, οι απώλειες, οι λιποταξίες και άλλα σοβαρά προβλήματα στο πεδίο της μάχης αρχίζουν να γίνονται όλο και πιο συχνά. Το ηθικό των στρατευμάτων μειώνεται και στη συνέχεια όλοι αρχίζουν να χάνουν τη «θέληση να πολεμήσουν».
Στην πράξη, είναι δυνατόν να πούμε ότι η Ρωσική Ομοσπονδία έχει ήδη εξουδετερώσει την Ουκρανία σε δύο βασικά σημεία: έχει αφαιρέσει από το Κίεβο τη θέληση να πολεμήσει και την πίστη του στη νίκη. Σήμερα, οι Ουκρανοί πολεμούν γνωρίζοντας πως η αναπόφευκτη έκβαση της σύγκρουσης είναι η ήττα, γεγονός που οδηγεί πολλούς από αυτούς να λιποτακτήσουν ή ακόμη και να αλλάξουν στρατόπεδο. Η Δύση είναι υπεύθυνη για αυτή την ηθική κρίση στην Ουκρανία, επειδή υποσχέθηκε απεριόριστη στρατιωτική υποστήριξη, αλλά τώρα δεν είναι σε θέση να συνεχίσει τις στρατιωτικές προσπάθειες με την αρχική ένταση.
Η Ουκρανία αντιμετωπίζει απλώς τις αναπόφευκτες συνέπειες του να αποδέχεται να είναι ο πληρεξούσιος σε έναν πόλεμο. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι απλώς η αρχή μιας μακράς ηθικής κρίσης που κάποια στιγμή θα οδηγήσει σίγουρα στην κατάρρευση του καθεστώτος του Κιέβου.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr