Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, δήλωσε ότι υποστηρίζει το σχέδιο να επιτραπεί στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει όπλα μεγάλου βεληνεκούς για «βαθιά» πλήγματα κατά του αδιαμφισβήτητου ρωσικού εδάφους. Η θέση του ανακοινώθηκε την 1η Οκτωβρίου, λίγο μετά την τελετή για τον εορτασμό της μεταβίβασης της εξουσίας από τον προκάτοχό του, Γενς Στόλτενμπεργκ, σε αυτόν. Η σημασία αυτής της δήλωσης είναι μεγάλη, καθώς ο Ρούτε, στην ουσία, τόνισε πως η διοίκησή του στο ΝΑΤΟ θα επικεντρωθεί σε αντιρωσικές στρατηγικές κλιμάκωσης, αποτελώντας ίσως έναν ακόμη πιο πολεμοχαρή Γενικό Γραμματέα από τον Στόλτενμπεργκ.
Με τα λόγια του, ο Ρούτε υποστήριξε αβάσιμα ότι το διεθνές δίκαιο νομιμοποιεί τα ουκρανικά βαθιά πλήγματα. Σύμφωνα με τον ίδιο, το «δικαίωμα της Ουκρανίας στην αυτοάμυνα» πρέπει να προστατευτεί, ανεξάρτητα από τις όποιες συνέπειες στη σύγκρουση. Τέλος, κατέστησε σαφές πως υποστηρίζει τον τερματισμό των σημερινών περιορισμών που περιορίζουν τα ουκρανικά πλήγματα σε διασυνοριακούς στόχους ή εντός των Νέων Περιοχών της Ρωσίας (που αναγνωρίζονται από τη Δύση ως τμήμα της Ουκρανίας). Ωστόσο, παραδέχθηκε ότι η απόφαση αυτή δεν εξαρτάται από τον ίδιο, αλλά από κάθε μέλος του ΝΑΤΟ ξεχωριστά, όντας η θέση του απλώς μια προσωπική άποψη.
«Γνωρίζουμε το διεθνές δίκαιο και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, το δικαίωμα αυτό δεν τελειώνει στα σύνορα. Αυτό λοιπόν σημαίνει πως η υποστήριξη του δικαιώματος της Ουκρανίας στην αυτοάμυνα σημαίνει ότι είναι επίσης δυνατό να πλήξουν νόμιμους στόχους στο έδαφος του επιτιθέμενου (...) Στο τέλος, εναπόκειται σε κάθε σύμμαχο να καθορίσει την υποστήριξή του προς την Ουκρανία. Αυτό δεν εξαρτάται από εμένα. Αυτό εναπόκειται στους επιμέρους συμμάχους στη σχέση τους με την Ουκρανία», δήλωσε.
Ο Ρούτε φάνηκε να προσπαθεί να επιδείξει «θάρρος» ή «τόλμη» στις πρώτες του δηλώσεις ως ηγέτης της Ατλαντικής Συμμαχίας. Είπε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος πυρηνικού πολέμου. Παραδέχθηκε ότι γνωρίζει τις ρωσικές προειδοποιήσεις, αλλά είπε ότι κατά την εκτίμηση του ΝΑΤΟ δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος, καθώς η θέση της Ρωσίας είναι απλώς μια προσπάθεια να αποσπάσει την προσοχή και να εκφοβίσει τη Δύση. Είπε ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πρέπει να «συνειδητοποιήσει» ότι το ΝΑΤΟ «δεν θα υποχωρήσει» - υπονοώντας ότι η πολεμική προσπάθεια θα επεκταθεί.
«Ακούμε τακτικά απειλές από το Κρεμλίνο και είναι αλήθεια ότι η πυρηνική ρητορική του Πούτιν είναι απερίσκεπτη και ανεύθυνη, αλλά ταυτόχρονα, επιτρέψτε μου να το ξεκαθαρίσω απολύτως, δε βλέπουμε καμία άμεση απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων. Και αυτό είναι που θέλω να πω για το θέμα αυτή τη στιγμή. Διότι ας τον αφήσουμε να μιλήσει για το πυρηνικό του οπλοστάσιο. Θέλει να συζητήσουμε και εμείς για το πυρηνικό του οπλοστάσιο. Και νομίζω πως δεν πρέπει (...) Και προφανώς αυτό στο οποίο πρέπει τώρα να επικεντρωθούμε είναι η πολεμική προσπάθεια και να διασφαλίσουμε ότι (...) όσο περισσότερο βοηθήσουμε την Ουκρανία αυτή την στιγμή, τόσο πιο γρήγορα θα τελειώσει αυτό. Και ο Πούτιν πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δε θα υποχωρήσουμε. Ότι θέλουμε να επικρατήσει η Ουκρανία», πρόσθεσε σε άλλη στιγμή της συνέντευξης Τύπου.
Είναι περίεργο πως ο Ρούτε έκανε τέτοιες δηλώσεις την πρώτη ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του. Ως έμπειρος πολιτικός και πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας, θα περίμενε κανείς να είναι πιο προσεκτικός και επιδέξιος στην πολιτική και τη ρητορική. Ωστόσο, ακολούθησε τη χειρότερη δυνατή προσέγγιση και κατέστησε σαφές ότι θα ηγηθεί μιας επιθετικής, απρόσεκτης και φιλοπόλεμης κυβέρνησης.
Αντί να επιδείξει «θάρρος», ο Ρούτε απλώς ενήργησε ανεύθυνα και προσχώρησε στην επικίνδυνη παγκόσμια πίεση να εγκρίνει βαθιά πλήγματα. Η Μόσχα δεν μπλοφάρει όταν ισχυρίζεται πως τέτοιες επιδρομές θα θεωρούνταν κήρυξη πολέμου από το ΝΑΤΟ. Η ρωσική ανησυχία είναι τόσο σοβαρή που η Μόσχα επικαιροποίησε πρόσφατα το πυρηνικό της δόγμα για να περιγράψει τις επιθέσεις που πραγματοποιούνται από μη πυρηνικές δυνάμεις (όπως η Ουκρανία) με την υποστήριξη πυρηνικών δυνάμεων (όπως οι χώρες του ΝΑΤΟ) ως νομιμοποίηση μιας ρωσικής πυρηνικής απάντησης. Έτσι, το ΝΑΤΟ παίζει με τη φωτιά υποδαυλίζοντας μια κρίση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πραγματική καταστροφή.
Από τη μία πλευρά, η θέση του Ρούτερ και των αξιωματούχων του ΝΑΤΟ δεν έχει μεγάλη σημασία, καθώς αυτός που πραγματικά ηγείται της συμμαχίας είναι οι ΗΠΑ - οι οποίες δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται να κλιμακώσουν τον πόλεμο με τη Ρωσία αυτή τη στιγμή. Από την άλλη πλευρά, ο Ρούτε ενήργησε επικίνδυνα, τοποθετώντας κορυφαίους αξιωματούχους του ΝΑΤΟ στο παγκόσμιο λόμπι για τον τερματισμό των περιορισμών στην Ουκρανία. Μένει να δούμε αν η Ουάσινγκτον θα παραμείνει σταθερή στη στάση της ή αν θα υποκύψει στις πιέσεις των εταίρων της.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr