 |
| Photo: SCF |
Pepe Escobar - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Τα εισερχόμενά μου έχουν γεμίσει με πολλές κλαψιάρικες αναφορές από το Think Tankland των ΗΠΑ που αναρωτιούνται, με δυσπιστία, γιατί η Καμάλα θα μπορούσε να χάσει. Είναι αρκετά απλό - εκτός από την απόλυτη ανικανότητά της που συσσωρεύεται με την απόλυτη μετριότητα που κυριολεκτικά κακαρίζει δυνατά.
Η κληρονομιά της διοίκησης στην οποία συμμετείχε είναι φρικτή - σε όλη τη διαδρομή από το Crash Test Dummy μέχρι το Little Butcher Blinkie.
Αντί να μπει στον κόπο να ενδιαφερθεί για την αβυσσαλέα κατάσταση των πραγμάτων, σε κάθε επίπεδο, που αφορούσε αυτή τη μυθική οντότητα, «τον αμερικανικό λαό», επέλεξε να επενδύσει τα πάντα σε έναν πόλεμο δι' αντιπροσώπων που κατασκεύασαν οι νεοσυντηρητικοί για να επιφέρουν μια «στρατηγική ήττα» στη Ρωσία - κλέβοντας ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, εξαπολύοντας ένα τσουνάμι κυρώσεων, στέλνοντας μια σειρά από wunderwaffen. Η οπλοποίηση της Ουκρανίας οδήγησε σε αμέτρητους Ουκρανούς νεκρούς και στην αναπόφευκτη, ταχέως επερχόμενη κοσμική ταπείνωση του ΝΑΤΟ στο μαύρο χώμα της Νοβορωσίας.
Επένδυσαν τα πάντα για να στηρίξουν μια γενοκτονία στη Γάζα, η οποία διεξάγεται με ένα τεράστιο οπλοστάσιο αμερικανικών όπλων: μια επιχείρηση εθνοκάθαρσης και εξόντωσης με τον κωδικό lebensraum, η οποία κατευθύνεται από ένα μάτσο ψυχοπαθείς του Ταλμούδ - και που πλασάρεται στο πλαίσιο της «διεθνούς τάξης που βασίζεται σε κανόνες», την οποία ξερνάει ο Χασάπης Μπλίνκι σε κάθε διμερή ή πολυμερή συνάντηση.
Δεν είναι περίεργο που η Δυτική Ασία και ο ευρύτερος Παγκόσμιος Νότος σύντομα πήραν το μήνυμα για το τι μπορεί να συμβεί σε όποιον τολμήσει να πάει κόντρα στα «συμφέροντα» του Ηγεμόνα. Έτσι, ήρθε η αντεπίθεση: η ενίσχυση των BRICS και των BRICS+, που γιορτάστηκε για να το δει όλος ο κόσμος πριν από δύο εβδομάδες στο Καζάν.
Τουλάχιστον αυτή η διοίκηση είχε μια αξία, ενισχύοντας τους δεσμούς μεταξύ όλων των μεγάλων «υπαρξιακών απειλών» για τον Ηγεμόνα: των τριών BRICS (Ρωσία, Κίνα, Ιράν), συν την αδάμαστη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας. Όλα αυτά σε αντίθεση με μια πενιχρή τακτική νίκη - που μπορεί να μην κρατήσει για πολύ: την απόλυτη υποτελοποίηση της Ευρώπης.
Κρεμώντας την Ουκρανία στο λαιμό της Ευρώπης
Φυσικά, η εξωτερική πολιτική δεν κερδίζει τις αμερικανικές εκλογές. Οι ίδιοι οι Αμερικανοί θα πρέπει να λύσουν τα διλήμματά τους ή να βυθιστούν σε εμφύλιο πόλεμο. Όσο για το μεγαλύτερο μέρος της Παγκόσμιας Πλειοψηφίας, δεν τρέφει αυταπάτες. Το κωδικοποιημένο μήνυμα του Trumpquake είναι ότι το σιωνιστικό λόμπι κερδίζει - και πάλι. Ίσως όχι τόσο ομόφωνα, αν λάβουμε υπόψη όλα τα σκέλη των νεοσυντηρητικών και των σιωνιστών. Η Wall Street κερδίζει και πάλι (ο Larry Fink της BlackRock το είπε αυτό ακόμη και πριν από την ημέρα των εκλογών). Και εξέχοντα στελέχη σε όλο το βαθύ κράτος κερδίζουν επίσης και πάλι. Αυτό εγείρει ένα τροποποιημένο ερώτημα: Τι θα γίνει αν ο Τραμπ αισθανθεί αρκετά ενθαρρυμένος μετά τις 25 Ιανουαρίου για να ξεκινήσει μια σταλινική εκκαθάριση του Βαθέος Κράτους;
Η ημέρα των εκλογών πραγματοποιήθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με την ετήσια συνάντηση της Λέσχης Βαλντάι στο Σότσι, όπου ο σούπερ σταρ, όπως ήταν φυσικό, ήταν ο διακεκριμένος γεωπολιτικός Σεργκέι Καραγκάνοφ. Φυσικά αναφέρθηκε ευθέως στους Αιώνιους Πολέμους της Αυτοκρατορίας: «Ζούμε σε βιβλικές εποχές».
Και ακόμη και πριν από τον Τραμπ-σεισμό, ο Καραγκάνοφ τόνισε, με ψυχραιμία: «Θα νικήσουμε τη Δύση στην Ουκρανία - χωρίς να καταφύγουμε σε έσχατα μέσα». Και αυτό «θα προβλέψει την ειρηνική αποχώρηση των ΗΠΑ - οι οποίες θα γίνουν μια κανονική υπερδύναμη». Η Ευρώπη, εν τω μεταξύ, «θα μετακινηθεί στο περιθώριο της Ιστορίας».
Όλα αυτά είναι επίκαιρα. Αλλά στη συνέχεια ο Καραγκάνοφ εισήγαγε μια εκπληκτική ιδέα: «Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια αντικατάσταση του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου. Στη συνέχεια, μπορούμε να συμφωνήσουμε σε κάποιο είδος τάξης στην Ευρασία».
Αυτό θα ήταν το «αδιαίρετο της ασφάλειας» που πρότεινε ο Πούτιν στην Ουάσινγκτον -και απέρριψε- τον Δεκέμβριο του 2021, μέρος της «Εταιρικής Σχέσης της Ευρύτερης Ευρασίας» που είχε εννοιολογήσει ο ίδιος ο Καραγκάνοφ.
Το πρόβλημα όμως είναι το συμπέρασμά του: «Ας κάνουμε τον ουκρανικό πόλεμο τον τελευταίο μεγάλο πόλεμο του 21ου αιώνα».
Α, εδώ είναι το πρόβλημα: ο πραγματικός μεγάλος πόλεμος είναι στην πραγματικότητα ο πόλεμος Eretz Israel εναντίον του Άξονα Αντίστασης στη Δυτική Ασία.
Ας κάνουμε μια σύντομη στάση στην Ευρώπη πριν φτάσουμε στο ζουμί του θέματος. Ο Trumpquake είναι πανέτοιμος να κρεμάσει την Ουκρανία στο λαιμό της Ευρώπης σαν ένα μεγαλύτερο από τη ζωή άλμπατρος. Η στενογραφία: Η Ουκρανία θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας: Έξοδος από τα αμερικανικά χρήματα που χρηματοδοτούν το γεννημένο για να χάσει Project Ukraine. Είσοδος γερμανικών χρημάτων που γεμίζουν τα ταμεία του λόμπι των όπλων μέσα στο σύμπλεγμα MICIMATT (military-industrial-congressional-intelligence-media-academia-think tank complex) που έχει συσταθεί από τον Ray McGovern.
Το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών έχει εκδώσει ένα εσωτερικό μνημόνιο που ισχύει μέχρι τις 30 Απριλίου 2025 -όταν ο Τραμπ θα είναι ήδη τρεις μήνες στην εξουσία- επιτρέποντας συναλλαγές με ρωσικές τράπεζες για οτιδήποτε σχετίζεται με πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ξυλεία και κάθε μορφή ουρανίου.
Όσο για την ευκολόπιστη, διοικούμενη από τις Βρυξέλλες, ΕΕ, θα πληρώσει το βαρύ φορτίο για την οπλοποίηση του κορμού της Ουκρανίας, ενώ παράλληλα θα δέχεται το ένα κύμα μετά το άλλο νέων προσφύγων και θα αποχαιρετήσει τα όποια κεφάλαιά της έχουν ήδη επενδυθεί σε αυτή την τεράστια μαύρη τρύπα.
Προσοχή σε αυτόν τον επίδοξο Τόνι Σοπράνο
Ο σεισμός του Τραμπ - αν ληφθεί υπόψη στην ονομαστική του αξία - είναι βέβαιο ότι θα οπλοποιήσει ακόμη περισσότερο το δολάριο των ΗΠΑ- ο Τραμπ έχει απειλήσει, επίσημα, να βάλει στη μαύρη λίστα κάθε έθνος που χρησιμοποιεί άλλα νομίσματα για το διεθνές εμπόριο.
Οι εταίροι των BRICS και των BRICS+ το έχουν καταγράψει- και αυτό θα επιταχύνει τη δοκιμή όλων των μοντέλων στο εργαστήριο των BRICS που θα οδηγήσει σε ένα πολυεπίπεδο εναλλακτικό σύστημα διακανονισμού του εμπορίου.
Οι BRICS και η Παγκόσμια Πλειοψηφία γνωρίζουν επίσης ότι ο Trump στην πραγματικότητα υπέγραψε τις κυρώσεις για το Nordstream - όταν αναφέρθηκε πρόσφατα στη «θανάτωση» του Nord Steam. Και γνωρίζουν επίσης πως έκανε λιγότερα από το μηδέν κατά τη διάρκεια του Trump 1.0 για να βρει μια λύση για τον πόλεμο δι' αντιπροσώπων στην Ουκρανία.
Τώρα ερχόμαστε στο κρίσιμο σημείο. Ο Τραμπ κατέστρεψε προσωπικά την JCPOA - την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν - που διαμεσολάβησε η P5+1 (τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ συν τη Γερμανία). Η Μόσχα - και το Πεκίνο - γνωρίζουν πολύ καλά πώς αυτό οδήγησε σε περαιτέρω αποσταθεροποίηση ολόκληρης της Δυτικής Ασίας, σε συνδυασμό με τη δολοφονία του στρατηγού Σουλεϊμανί που διέταξε ο Τραμπ, η οποία ξεκίνησε αυτό που ονόμασα «οργισμένη εικοσαετία».
Τέλος, ο Τραμπ μεσολάβησε για τη «Συμφωνία του αιώνα», όπως ονομάστηκε βομβαρδιστικά: τις Συμφωνίες του Αβραάμ, οι οποίες, αν εφαρμοστούν, θα θάψουν για πάντα κάθε πιθανότητα λύσης δύο κρατών μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης.
Η συμφωνία - η οποία μπορεί να θεωρηθεί το ίδιο φαύλη με τη διακήρυξη Μπάλφουρ του 1917 - μπορεί να βρίσκεται σε κώμα. Αλλά ο φίλος του MbS στο Whatsapp, ο Τζάρεντ Κούσνερ, επέστρεψε και σίγουρα θα ανανεώσει την πίεση. Ο MbS εξακολουθεί να μην έχει αποφασίσει ακόμη σε ό,τι αφορά τα BRICS. Ο Τραμπ θα τρελαθεί αν ο MbS αρχίσει όλο και περισσότερο να πλοηγείται με τον πετρογιουανικό τρόπο.
Όλα αυτά μας φέρνουν σε έναν εξαιρετικά μοχθηρό χαρακτήρα, τον Mike Pompeo που θέλει να γίνει Tony Soprano, ο οποίος είναι ένας σοβαρός υποψήφιος για να γίνει επικεφαλής του Πενταγώνου. Αυτό θα σήμαινε μεγάλα προβλήματα μπροστά μας. Ο Πομπέο ήταν διευθυντής της CIA και υπουργός Εξωτερικών υπό τον Τραμπ 1.0. Είναι ένα υπερ-θηρίο για τη Ρωσία, την Κίνα και κυρίως το Ιράν.
Αναμφισβήτητα το πιεστικό ερώτημα από εδώ και πέρα είναι αν ο Τραμπ -του οποίου η ζωή γλίτωσε από τον Θεό, κατά τη δική του ερμηνεία- κάνει αυτό που περιμένουν από αυτόν οι υπερ-πλούσιοι χρηματοδότες του, διορίζει τον Πομπέο και παρόμοιους γκάνγκστερ για θέσεις-κλειδιά και επενδύει στον πόλεμο του Ισραήλ κατά του Ιράν και του Άξονα της Αντίστασης.
Αν είναι έτσι, δεν θα πρέπει να ανησυχεί για άλλον έναν αποτυχημένο ελεύθερο σκοπευτή. Αλλά αν πραγματικά προσπαθήσει να τρέξει το δικό του ανεξάρτητο παιχνίδι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είναι ένας νεκρός άνθρωπος που περπατάει.
Έτσι, ολόκληρη η Παγκόσμια Πλειοψηφία περιμένει με κομμένη την ανάσα. Πώς θα μεταφραστεί ο Trumpquake στη γεωπολιτική σφαίρα MAGA; Σίγουρα τα στοιχήματα επικεντρώνονται στην εκτεταμένη χρήση ιδιωτικών στρατιωτικών εταιρειών (PMC) για «αποστολές» εξωτερικής πολιτικής και επιλεγμένες, στοχευμένες στρατιωτικές «επεμβάσεις». Οι στόχοι θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν οποιονδήποτε παίκτη του Παγκόσμιου Νότου, από το Μεξικό (για την «εξασφάλιση των συνόρων») έως τη Βενεζουέλα (το δόγμα Μονρόε «για την εξασφάλιση του πετρελαίου»), την Υεμένη (για την «εξασφάλιση της Ερυθράς Θάλασσας») και φυσικά το Ιράν (μια μαζική εκστρατεία βομβαρδισμών για την «εξασφάλιση του Ισραήλ»).
Με λίγα λόγια: όχι νέοι πόλεμοι (όπως υποσχέθηκε ο Τραμπ), μόνο μερικές στοχευμένες επιδρομές. Πλέον θα υπάρχει υβριδικός πόλεμος στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Βραζιλία, πρόσεχε: Ο Trumpquake δεν θα ανεχθεί ένα πραγματικά κυρίαρχο μέλος των BRICS να αυξήσει την επιρροή του Παγκόσμιου Νότου στο «Δυτικό Ημισφαίριο».
Fasten your seatbelts: whatever happens, Trumpquake is bound to be a bumpy ride.