Η αστυνόμευση της αφήγησης

pixabay / NoName_13
Το βαθύ κράτος ξαναχτύπησε. Το ατρόμητο Υπουργείο Δικαιοσύνης (DOJ) της κυβέρνησης Μπάιντεν, πάντα άγρυπνο στην αναζήτησή του για τους Ρώσους μπαμπούλες, ανακοίνωσε περήφανα την κατάσχεση 32 domains στο διαδίκτυο. Το υποτιθέμενο έγκλημά τους; Τόλμησαν να αμφισβητήσουν τις εγκεκριμένες αφηγήσεις του καθεστώτος.

Allen Mendenhall - mises.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, ρωσικές οντότητες όπως η Social Design Agency (SDA), η Structura National Technology και η ANO Dialog διαχειρίζονταν αυτά τα domains υπό την καθοδήγηση της ρωσικής κυβέρνησης. Αυτές οι εκστρατείες «Doppelganger» φέρονται να επεδίωκαν να μειώσουν τη διεθνή υποστήριξη προς την Ουκρανία, να προωθήσουν φιλορωσικές πολιτικές και να επηρεάσουν τους ψηφοφόρους σε αμερικανικές και ξένες εκλογές, συμπεριλαμβανομένων των επερχόμενων προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ το 2024.

Οι μέθοδοι που φέρεται να χρησιμοποιήθηκαν σε αυτές τις προσπάθειες περιλαμβάνουν cybersquatting (καταχώρηση ονομάτων τομέα που μοιάζουν πολύ με νόμιμους ειδησεογραφικούς ιστότοπους), δημιουργία ψεύτικων εμπορικών σημάτων μέσων ενημέρωσης, ανάπτυξη πληρωμένων επιρροών, χρήση περιεχομένου που παράγεται από τεχνητή νοημοσύνη, εκτέλεση διαφημίσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και παραγωγή ψεύτικων προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που υποδύονται πολίτες των ΗΠΑ ή μη ρωσικά άτομα. Σύμφωνα με το υπουργείο Δικαιοσύνης, οι εκστρατείες αυτές στοχεύουν σε κοινό σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Γερμανίας, του Μεξικού και του Ισραήλ.

Το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ έχει ορίσει δέκα άτομα και δύο οντότητες που συνδέονται με αυτές τις δραστηριότητες, δηλώνοντας ότι οι ενέργειές τους παραβιάζουν τους αμερικανικούς νόμους περί νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, τους ποινικούς νόμους περί εμπορικών σημάτων και τον νόμο περί διεθνών οικονομικών δυνάμεων έκτακτης ανάγκης (IEEPA). Το FBI ηγείται της έρευνας, ενώ διάφορα γραφεία εισαγγελέων των ΗΠΑ και τμήματα του Υπουργείου Δικαιοσύνης διαχειρίζονται τις διώξεις.

Ο Γενικός Εισαγγελέας Merrick Garland κάνει λόγο για «προπαγάνδα της ρωσικής κυβέρνησης», αλλά ποια είναι η πραγματική προπαγάνδα εδώ; Είναι η πεποίθηση πως οι ατελείωτοι πόλεμοι δι' αντιπροσώπων και οι ξένες εκλογικές παρεμβάσεις είναι προς το συμφέρον της Αμερικής; Ή η ιδέα ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών μας δεν διαμορφώνουν ενεργά την κοινή γνώμη;

Οι αρχές μιλούν για «κακόβουλη επιρροή» και «παραπληροφόρηση», αλλά αυτό που φοβούνται είναι η αλήθεια -για τη διαφθορά της πολιτικής μας τάξης, την παρακμή της αμερικανικής οικονομίας και τη ρύθμιση του τι διαβάζουν και συζητούν οι άνθρωποι.

Μην κάνετε κανένα λάθος: Αυτό δεν αφορά μόνο τη Ρωσία ή την «προστασία της δημοκρατίας». Η πραγματική απειλή δεν είναι κάποια σκιώδης ρωσική φάρμα τρολ.

Πρόκειται για τον έλεγχο - τον έλεγχο των πληροφοριών, τον έλεγχο των αφηγήσεων, τον έλεγχο του εαυτού σας. Το καθεστώς τρέμει στην σκέψη πως οι ελεύθερα σκεπτόμενοι Αμερικανοί αμφισβητούν τις επικρατούσες ορθοδοξίες που υποστηρίζονται από τα πανεπιστήμια, τους mainstream δημοσιογράφους και την εταιρική Αμερική.

Στο περίπλοκο πλέγμα των σχέσεων εξουσίας της κοινωνίας μας, βρισκόμαστε μπλεγμένοι σε ένα λόγο αλήθειας και ψεύδους, νομιμότητας και παρανομίας. Το κράτος, αυτός ο μεγάλος μηχανισμός ελέγχου, ασκεί τη δύναμή του μέσω της βίας και της στρατηγικής χειραγώγησης της γνώσης και της αφήγησης, που ενισχύεται από τα πειθήνια και ικανά μέσα ενημέρωσης.

Σκεφτείτε τη συνεχιζόμενη απόκρυψη πληροφοριών σχετικά με τη δολοφονία του Κένεντι: μια τέλεια απεικόνιση του τρόπου με τον οποίο η εξουσία λειτουργεί μέσω του ελέγχου της γνώσης. Το κράτος διατηρεί την εξουσία του όχι αποκαλύπτοντας την αλήθεια, αλλά διαχειριζόμενο το γνωστό και το άγνωστο, δημιουργώντας ένα σύστημα αλήθειας που εξυπηρετεί τα συμφέροντά του.

Το αφήγημα περί συνωμοσίας με τη Ρωσία και ο φάκελος Steele αποτελούν παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο η εξουσία κατασκευάζει τις δικές της αλήθειες. Δεν πρόκειται για απλά ψέματα ή λάθη, αλλά για εκδηλώσεις του τρόπου με τον οποίο η θεσμική εξουσία διαμορφώνει την πραγματικότητα μέσω του λόγου. Η «αλήθεια» εδώ δεν είναι ένα αντικειμενικό γεγονός που περιμένει να αποκαλυφθεί, αλλά ένα προϊόν των σχέσεων εξουσίας, προσεκτικά διαμορφωμένο για να διατηρήσει τις υπάρχουσες εξουσίες.

Όταν εξετάζουμε τη μεταχείριση απλών ατόμων -των παικτών του λακρός του Duke ή των μαθητών του λυκείου του Covington- βλέπουμε την πειθαρχική δύναμη των μέσων ενημέρωσης να λειτουργεί. Μακριά από το να είναι ουδέτεροι μεταφορείς πληροφοριών, αυτοί οι θεσμοί δημιουργούν και επιβάλλουν ενεργά κοινωνικούς κανόνες και συμβάσεις.

Αυτές οι πρόσφατες ενέργειες του Υπουργείου Δικαιοσύνης εναντίον ατόμων και επιχειρήσεων που εκφράζουν φιλορωσικές απόψεις αποκαλύπτουν την προσπάθεια του κράτους να αστυνομεύσει τα όρια του αποδεκτού λόγου. Αυτό δεν αφορά απλώς την προστασία της αλήθειας από το ψέμα, αλλά τη διατήρηση ενός συγκεκριμένου καθεστώτος αλήθειας που ευθυγραμμίζεται με τα κρατικά συμφέροντα.

Η κρατική λογοκρισία είναι επιβλαβής, όπως και η κρατική προπαγάνδα και η ανάμειξη στις πολιτικές υποθέσεις άλλων κυρίαρχων εθνών. Το ερώτημα είναι ο βαθμός στον οποίο τα άτομα και οι οντότητες που κατηγορούνται εδώ ενεργούν ως κρατικοί πράκτορες.

Ανεξάρτητα από αυτό, η κρατική χειραγώγηση αποτελεί πρόβλημα και καμία κυβέρνηση δεν είναι εντελώς απαλλαγμένη από τη λογοκρισία ή την προπαγάνδα, επειδή αυτά τα στοιχεία είναι εγγενή στη φύση της κρατικής εξουσίας. Εάν στην υπόθεση αυτή εμπλέκεται πραγματική νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, τότε η δίωξη είναι επιβεβλημένη. Ωστόσο, η επίκληση της IEEPA από τις αρχές εγείρει σοβαρές αμφιβολίες. Αυτός ο ευρύς, άμορφος νόμος παραχωρεί στον πρόεδρο μεγάλη ευχέρεια να ρυθμίζει το διεθνές εμπόριο ως απάντηση σε αντιληπτές απειλές, γεγονός που υποδηλώνει ότι η υπόθεση μπορεί να είναι αδύναμη. Ο ίδιος ο νόμος είναι προβληματικός λόγω της υπερβολικής εξουσίας που αναθέτει στον εκτελεστικό κλάδο.

Η επισήμανση του διαφωνούντος λόγου ως «παραπληροφόρηση» ή «προπαγάνδα» αποτελεί, σε κάθε περίπτωση, μια προσπάθεια απονομιμοποίησης και αποκλεισμού ορισμένων μορφών γνώσης από τον αποδεκτό διάλογο. Το μοτίβο του ελέγχου της γνώσης και της αφήγησης δεν είναι ούτε νέο ούτε περιορίζεται σε ξένες παρεμβάσεις. Αντανακλά μια βαθύτερη, συνεχιζόμενη πάλη για το ποιος υπαγορεύει τους όρους του λόγου στην κοινωνία μας.

Να είστε επιφυλακτικοί όταν η κυβέρνηση χαρακτηρίζει ορισμένες πληροφορίες ως ψευδείς, αντιπληροφόρηση ή παραπληροφόρηση. Παρακρατήστε την κρίση σας και μην αποδέχεστε τους ισχυρισμούς ως γεγονότα μέχρι να τους ελέγξετε ανεξάρτητα. Στην εποχή μας των αμφισβητούμενων αληθειών, η εξουσία να ορίζει κανείς την πραγματικότητα είναι το απόλυτο σημάδι ελέγχου. Εσείς ελέγχετε τον εαυτό σας ή κάποιος άλλος;

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail