pixabay / BarBus |
Γράφει ο Δρ. Παναγιώτης Σφαέλος, Αντιπρόεδρος Δ.Σ. & Δ/ντης Ερευνών ΚΕΔΙΣΑ
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, που συμπληρώνει τριετία τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους αποτελεί μία ανθρωπιστική τραγωδία με τεράστιο κόστος σε ανθρώπινες ζωές αλλά έχει παράλληλα κυριολεκτικά γονατίσει οικονομικά την Ευρώπη η οποία πλέον αντιμετωπίζει και σοβαρά προβλήματα ενεργειακής επάρκειας, υψηλού πληθωρισμού λόγω του ενεργειακού κόστους και αποβιομηχάνισης των μεγάλων Ευρωπαϊκών οικονομιών.
Οι τελευταίες αμερικανικές κυρώσεις, που επιβλήθηκαν σε συντονισμό με το Ηνωμένο Βασίλειο, αποτελούν μέρος της ευρύτερης προσέγγισης της απερχόμενης κυβέρνησης των ΗΠΑ για την ενίσχυση του Κιέβου. Η κυβέρνηση Μπάιντεν ανακοίνωσε την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου την τελευταία δόση στρατιωτικής βοήθειας για την Ουκρανία, αξίας περίπου 500 εκατομμυρίων δολαρίων. Η ισχύς των κυρώσεων θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την δυνατότητα επιβολή τους, καθώς η Ρωσία αναμένεται να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να παρακάμψει αυτές τις κυρώσεις όπως άλλωστε έχει πραγματοποιήσει με αρκετή επιτυχία μέχρι σήμερα.
Οι νέες αμερικανικές κυρώσεις αναμένεται να κοστίσουν στη Ρωσία δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα, ωστόσο αναμένεται να τροφοδοτήσουν παράλληλα τον πληθωρισμό στις Δυτικές οικονομίες και είναι αβέβαιο το κατά πόσο θα δυσκολέψουν την Ρωσία να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τον πόλεμο στην Ουκρανία. Οι κυρώσεις θα φέρουν και ένα νέο κύμα οικονομικής και ενεργειακής κρίσης στην Ευρώπη και τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα για τους Ευρωπαίους καταναλωτές. Ήδη, οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες βρίσκονται σε πολύ δυσχερή οικονομική θέση. Θετική εξέλιξη αποτελεί το γεγονός ότι ο Τραμπ επανέλαβε πρόσφατα την επιθυμία του να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, λέγοντας ότι «ο Πρόεδρος Πούτιν θέλει να συναντηθούμε και πρέπει να τελειώσουμε με αυτόν τον πόλεμο. Αυτό είναι ένα αιματηρό χάος». Ο τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία που φιλοδοξεί να επιτύχει ο Πρόεδρος Τραμπ με την μεσολάβησή του μεταξύ των Προέδρων Πούτιν και Ζελένσκι θα επιφέρει πιθανότατα και μία εξομάλυνση στην ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης και κατ’ επέκταση και περιορισμό του ενεργειακού κόστους και του υψηλού πληθωρισμού που μαστίζει την ευρωπαϊκή οικονομία.
Επίσης, αν ο Τραμπ τηρήσει την προεκλογική του υπόσχεση για μείωση της οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία τότε οι Ευρωπαίοι εταίροι του ΝΑΤΟ θα κληθούν να βάλουν βαθύτερα το χέρι στην τσέπη με αποτέλεσμα η συνέχιση του πολέμου να επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Για να τερματιστεί ο πόλεμος πρέπει να αρχίσουν ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ των εμπόλεμων μερών. Όμως η Ουκρανία πιθανώς να υποχρεωθεί σε έναν επώδυνο συμβιβασμό και να αναγκαστεί να απεμπολήσει τα εδάφη που έχει καταλάβει η Ρωσία στο Ντονμπάς, την Χερσώνα και την Ζαπορίζια με πιθανό όμως αντάλλαγμα την παροχή εγγυήσεων ασφαλείας της ΕΕ και του ΝΑΤΟ προς την καθημαγμένη χώρα και την προοπτική ένταξής της στην ΕΕ αλλά όχι και στο ΝΑΤΟ που αποτελεί «κόκκινη γραμμή» για την Ρωσία.